Wees in een goede stemming. Waarom niet ? Wat kost dat helemaal ? Een lach kost niets meer dan dat een sombere blik kost. Eigenlijk kost een lach zelfs minder en je krijgt er meer voor terug. Economisch bekeken betaalt het zich uit om in een goede stemming te zijn.

Wanneer je licht reflecteert, krijg je licht terug. Wanneer je duister reflecteert, krijg je duister terug. Bovendien zul je jezelf aardiger vinden wanneer je in de spiegel kijkt en je lacht. Je zou zelfs terug kunnen lachen naar jezelf. Je kunt maar beter lachrimpels hebben dan rimpels van somberheid. Een groot schoonheidsgeheim is dat je minder rimpels zult hebben wanneer je lacht.

En verder zou Ik willen voorstellen dat wanneer je het gevoel krijgt om somber te kijken, je dat loslaat. De enige verdienste van somber kijken is dat het de reden moet zijn om weer eens te lachen. Wanneer je in de put zit, klim er dan gewoon weer uit. Doe dat nu meteen maar.

Ook zou Ik willen voorstellen dat je het ook echt meent wanneer je lacht. Ik weet dat je graag zonlicht zou reflecteren. Dat is alles dat je hoeft te doen om je er van te verzekeren dat je in het zonlicht bent. Waarom zou je niet graag lachen ?

Misschien is er wel iemand die jij niet graag mag, en voel je geen behoefte in je hart om naar deze persoon te lachen, stel je dan voor dat je voor jezelf lacht. Zorg ervoor dat je jezelf geliefd voelt. Het is natuurlijk iets van jezelf dat je ziet in de persoon die je niet mag. Haal de splinter uit je eigen ogen, geliefden.

Wanneer je volledig op je gemak zou zijn met jezelf, zou je je niet zo ontevreden voelen over anderen. Dan zou je niet een uitgesproken of niet uitgesproken tirade aan voelen komen. Waarom zou je ontevreden zijn over iemand anders, wanneer je tevreden bent met jezelf ? Hoewel het goed is om minder aandacht aan jezelf te geven, ben jij toch de essentie. Wat er ook maar aan de hand is, het gaat om jou.

Dus wat ga je met jezelf doen ? Je zou er alles voor over hebben om van moeilijkheden af te zijn, wanneer je maar wist hoe. Ik stel voor dat je begint met het nemen van enige verantwoordelijkheid. Misschien heeft de ander het helemaal mis. Hij of zij ziet jou niet zoals je bent. Niettemin is het aan jou om de ander wel te zien zoals die is. Misschien ben je werkelijk volmaakt. Toch ben je verantwoordelijk voor hoe je waarneemt en hoe je reageert.

Je weet dat je over enkele ogenblikken weer rustiger zult zijn over datgene waar je je nu over opwindt. Op welke objectieve manier je ook maar later weer rustig wordt en anders naar een situatie kijkt, doe dat nu meteen al.

Soms schaam je je wanneer je je herinnert hoe je soms reageerde, is het niet ? Het is mogelijk dat de situatie waar je nu woedend over bent echt precies dezelfde is als die situatie die je je nu met een ongemakkelijk gevoel herinnert.

Ik vraag je om vorderingen te maken. Ik vraag je om een paar graden te stijgen. Vraag Ik teveel van je ? Hoe zou dat kunnen ?

Zeg ondertussen dat het je spijt wanneer dat zo is, als onderdeel van je training. En wanneer je niet meer weet hoe je deze persoon moet bereiken, verontschuldig je dan in ieder geval in je hart naar hem toe. Of schrijf een briefje. Ook al kun je de brief niet versturen, dan heb je het toch geschreven, en kun je dat hoofdstuk uit je verleden afsluiten. Je zult je beter voelen en je verontschuldiging kan op een of andere manier toch de persoon bereiken voor wie het bestemd was. Dat zal zeker zo gebeuren. Het maakt niet uit waar en wanneer, je verontschuldiging zal aankomen net zoals je boosheid ooit ook aan kwam. Al je gedachten komen aan. Reik er nu hoger mee.