Als het leven jou niet goed lijkt, zorg dan dat jij goed met het leven wordt. Het leven is geen vergissing. Het kan geen vergissing zijn. Het afspelen van het leven mag jou een pijnlijke vergissing lijken, maar het leven, grappige mengeling dat het is, kent zijn weg. Het leven vliegt niet blind. Het leven weet wat het doet. Iemand - waarschijnlijk jij - bestelde roereieren, of iemand deed dat niet, maar er blijken jou roereieren geserveerd te worden. Ze werden direct naar jou toe gebracht en voor je neergezet. Jij mag ze opeten. Besteld of niet, de eieren zijn voor jou. Er kwamen eieren naar jou toe.

Je kunt protesteren zoveel je wilt. Niettemin heeft het leven stelling genomen. Ergens, op een of andere manier, bewust of onbewust, heb je die eieren besteld. In ieder geval zijn ze nu van jou.

Het leven is niet altijd onder jouw jurisdictie, en toch ....

Misschien is het leven een quilt die je lang geleden gemaakt hebt en je bent gewoon vergeten dat je hem naaide. Maar dat is om het even. Het geeft niet hoe of waarom of wanneer. De steken werden genaaid en jij houdt deze vermeende lappendeken in je hand. Natuurlijk is dit het relatieve leven waarover Ik spreek. Het kan heel goed toevallig lijken, zelfs doelloos. Niettemin, weet je wat een sterke kracht het leven in de wereld is. Zelfs als de quilt met een steek tegelijk gemaakt werd, is hij enorm, deze guilt van het leven.

Het voelt zeker alsof de golven om je heen slaan. Niettemin hoor je zeggen, dat jij de Oceaan bent en dat jij de golven maakt. De golven kunnen je in het gezicht raken, of jou omver gooien, of de mooiste golven zijn waar je ooit van hebt gedroomd. Hoe dan ook, ze spoelen over je heen. Je begrijpt dat er geen ramp is. Het leven ontvouwt zich zoals het zich ontvouwt en voor jouw geest is het, het ergst van alles, tijdelijk, of op zijn best is het tijdelijk afhankelijk van jouw geneigdheid of afkerigheid.

Vanuit jouw beeldvorming is het leven oneerlijk en toch kan het leven slechts zijn wat het is. De eieren zijn van jou en jij slikt ze.

Op een manier zeg Ik je het leven aan te pakken. Op een andere manier zeg Ik je met grote sprongen over het leven te gaan. Zelfs als je denkt dat het leven een eindigheid heeft, blijft het doorgaan. Jij, die in leven bent, bent in leven. Er zijn geen doodlopende wegen. Er zijn geen catastrofen. Zelfs als jou een catastrofe recht in je gezicht lijkt te kijken, bestaat hij niet. Het leven is enorm en jij kunt het niet echt meten. Het leven is onmeetbaar. Hoe kun je iets begrijpen dat de minuut dat het aankomt, alweer weggaat? De horizon blijft niet hetzelfde. Hij blijft veranderen. Soms heb je het gevoel dat het leven een grap is die met jou wordt uitgehaald, en dat jij de grappenmaker bent. Geliefden, je bent een speler in een veld, dat vaak bemodderd aanvoelt. De modder zal drogen en jij zult jezelf afstoffen.

Soms scheld je dat het leven niet pauzeert om op adem te komen, en soms ben je blij dat het leven zwerft en niet hetzelfde blijft. Je wilt dit en je wilt dat in één ademtocht.

Vroeg of laat kom je tot het besef dat het niet aan jou is het leven, zoals het in de wereld is, te begrijpen. Het is niet jouw puzzel. Het leven is van jou, maar niet jouw puzzel. Kijk ernaar. Schuim de oppervlakte af, want de oppervlakte is maar de oppervlakte. De oppervlakte is meer als het nep-pokerspel dat in de voorkamer gespeeld wordt. De hoge inzetten worden in de achterkamer gespeeld. De echte inzetten worden in de achterkamer gespeeld. In de achterkamer heeft iedereen geld te missen. In de achterkamer wint iedereen. In de achterkamer begint iedereen opnieuw en wint.