Sta me toe. Sta Me toe van jou te houden. Sta toe dat Mijn liefde voor jou gekend wordt. Sta de liefde toe zich in de wereld te verheffen. Is er iets anders dat nodig is, vraag Ik je, dan meer waarneming van liefde, meer toestaan van liefde, meer liefde om gegeven te worden en liefde om ontvangen te worden?

Wat is vrede anders dan zekerheid van liefde? Wat is vrede anders dan het kussen van liefde waarop je ligt?

Als er overal vrede in de wereld zou zijn, wat zou er dan kunnen ontbreken? Nou ja, strijd zou ontbreken. Tumult zou ontbreken. Angst, stress, verschrikking, mishagen, wantrouwen, mis-wat dan ook zou ontbreken. Commotie, haast, verspilling, verwarring, schuld zouden van het Aardoppervlak gewist worden. Al het niet-beminnelijke zou zijn verdwenen. Er zou niets onbeminnelijks te zien zijn en jij zou het evengoed niet zien, want vrede is de mist die al wat is mooi maakt. Jij en Ik als Eén - Wij - zijn al wat is. De wereld zal beginnen te dansen op mijn wijs. Vroeger heeft de wereld niet altijd op Mijn wijs gedanst. Ze heeft misschien op deze of die wijs gedanst hebben.

Je zegt dat de wereld zeker ook niet op de door jouw verlangde wijs gedanst heeft, maar wie heeft de gespeelde akkoorden gespeeld? Aan welke band heb je deelgenomen en welke instrumenten heb je in je handen gehouden? Heb je de fluit van liefde en vrede thuis gespeeld? Maak je niet druk om iemand anders - hoe staat het met jou?

Verwijder de splinter uit je eigen oog. Verwijder de strakke draden in je eigen hart. Waarmee sta je in weerklank als jouw hart verdrietig is en gekwetst? Wat heb je opgeroepen terwijl je het je niet wenst?

Wees de vrede die jij verlangt of zegt te verlangen. Verhelp wat geen vrede is, en er zal vrede regeren. Zelfs beter dan dat, kom bij Mij in de Tuin van Eden. We zullen een ander script schrijven. We kunnen films kijken in Eden, als je dat wilt. De zaak is dat je zult weten wat film is en wat de Tuin zelf is. Je zult de Werkelijkheid kennen en als je speelt zul je weten dat het maar spel is. Je zult het spel van het leven spelen en je zult het goed spelen. Er zal verlevendiging zijn en geen woestheid. Er zal levendigheid zijn en geen ontzetting. Alle ontsteltenis is toch geveinsd. Een deel van jou weet al dat ontsteltenis en dergelijke drama zijn, drama, drama. Gordijnen zullen jou niet bedotten. Je zult weten wat waar is en wat fictie is in Onze Tuin.

Er zullen geen slangen zijn of, als die er zijn, zullen ze liefhebbende huisdieren zijn en je zult van ze houden. Je zult niets kennen dat geen liefde is. Er zullen variëteiten van liefde zijn als bloemen. Er zal liefde en meer liefde zijn, en jij zult haar geven en je zult haar ontvangen, allemaal in een beweging. Drie hoeraatjes voor liefde, Drie hoeraatjes voor Mij en drie hoeraatjes voor jou.

Wie zal het verschil tussen jou en Mij weten? Wie zal zelfs maar aan zoiets denken? Verschil? Onenigheid? Waar zou er verschil en onenigheid bestaan, behalve als een verzonnen iets, verzonnen gewoon voor de lol ervan. Niemand zou zondigen, want er zou niets zijn om tegen te zondigen.

De lelies van het veld zullen vrede zijn en vrede zal overal groeien als de zon schijnt, en harten smelten om in het gesmolten goud van Eenheid. Bloemen zullen bloemen plukken. Het fruit van Mijn wijnstok zal het fruit van Mijn wijnstok plukken. Harten zullen gepoetste appels zijn. Gedachten zullen een koor van engelen worden. Jouw gedachten zullen ronddraaien en zichzelf manifesteren, en engelen zullen op de knop van een speld dansen, en allen zullen gelukkig zijn, en er zullen trommels van geluk, geluk, geluk zijn, die het ritme van de wereld slaan. Hier komen de trommels.