Ik verheerlijk moeiteloosheid. Laat alles wat jij doet moeiteloos zijn. Laat houden van alles wat je doet en houden van iedereen die je ontmoet moeiteloos zijn. Wie zegt dat dat niet kan?

Wie zegt dat het leven zwaar en problematisch moet zijn? Wie zegt dat het leven inspanning moet zijn?

Natuurlijk is het zo dat wanneer je een boek wilt hebben dat je boven hebt laten liggen, dat je dan uit de stoel moet komen waar je in zit en de trap op moet klimmen. Maar waarom zou uit je stoel opstaan niet moeiteloos kunnen zijn? Waarom zou de trap opklimmen niet moeiteloos kunnen zijn? Waarom zou het leven niet moeiteloos in plaats van vol moeite kunnen zijn? Alleen het woord inspanning al zuigt je energie weg. En gevoel van inspanning doet zelfs het opheffen van je vinger zwaar zijn.

Natuurlijk betekent moeiteloosheid niet dat je niets doet. Het betekent niet dat je met je vingers kunt knippen zodat de bediende komt om de veters van je schoenen vast te maken of dat je vrouw de koffie komt brengen. Het leven is beweging, geliefden. Sta op.

Moeiteloos betekent een druppeltje olie in het raderwerk doen. Wat zou de olie zijn die je leven moeiteloos laat zijn? Wat is de olie die het leven gemakkelijker maakt voor jou? Wat is de olie die jou opgewekt uit je stoel doet opstaan? Ik zeg, weg met inspanning en hoera voor vreugde.

Wanneer je gelukkig bent is het gemakkelijk om op te staan. Wanneer je gelukkig bent vertel je jezelf niet dat je moe bent.

Het is het leven waar jullie voor uit je stoel komen, geliefden.

Stel je je leven eens voor indien je zou weten, absoluut zou weten, dat je Mij zou ontmoeten tegen het eind van volgende week. Wat zou er dan niet allemaal gemakkelijk voor je zijn? Wat zou jou eigenlijk nog uit kunnen putten wanneer je wist, absoluut zeker wist, dat jij en Ik elkaar zouden ontmoeten in een innige omhelzing, op een zekere zonnige dag om 7.00 uur ’s ochtends? Wat zou jou eigenlijk nog moe kunnen maken wanneer je wist, absoluut zeker voor jezelf wist, dat jij en Ik een vaste afspraak hadden die niet uitgesteld kan worden? Wanneer je het tijdstip van Onze ontmoeting kende, hoe zwaar zou dan een schop nog voelen, al moest je sloten graven van hier tot dinsdag?

Wel, je zou een gat in de lucht springen van vreugde. Je zou zelfs in allebei je handen een schop kunnen hebben, zo gelukkig zou je zijn.

Je hoeft zelfs niet te weten wat het ontmoeten van Mij eigenlijk inhoudt en je zou toch gelukkig zijn. Zou Ik als een Menselijk Wezen voor je verschijnen? Het is een mogelijkheid dat Ik voor jou als een Menselijk Wezen verschijn. Het is een mogelijkheid dat je Mij zou herkennen. Zou je Mijn gezicht zien lachen naar jou? Zou Ik je optillen in Mijn armen van liefde en je stevig vast houden en nooit meer laten gaan? Zou Ik je in een ster veranderen die de Aarde verlicht? Zou Ik je ooit weer neerzetten?

Hoe zou Ik verschijnen? Zou Ik een licht zijn dat je hart binnen gaat? Zou Ik het bloed zijn dat door je aderen stroomt?

Zou je Mij tegen jou horen spreken? Zou Ik een slaapliedje voor je zingen? Zou Ik je een rondleiding geven?

Zou Ik je sneller doen lopen? Zou Ik je hart op hol doen slaan?

Ik zou alles kunnen zijn.

Ik zou het licht in je ogen kunnen zijn.

Ik zou de vaardigheid van je handen kunnen zijn terwijl je het Universum weeft.

Ik zou de verfspetters kunnen zijn die je maakt. Ik zou het schilderij kunnen zijn dat je maakt.

Ik zou de muziek kunnen zijn die je zingt. Ik zou ook de muziek kunnen zijn die je niet zingt.

Ik zou de eerstvolgende stem kunnen zijn die je hoort.

Ik zou de liefde en het verlangen kunnen zijn die je op dit moment voelt.

Wat zou Ik niet kunnen zijn? Wat ben Ik niet geweest?