Elke avond is het de avond vóór Kerst. Elke avond kondigt de geboorte aan van degenen die gekomen zijn om de wereld te zegenen. Het zijn de gedachten van Mijn kinderen die Kerst aankondigen. Jullie gedachten maken deze avond tot een speciale gelegenheid. Jullie gedachten verhogen het bewustzijn van het feit dat het leven bijzonder is. Jullie gedachten bereiden de avond vóór Kerst voor en Kerst zelf en alle heilige dagen die in de gedachten van de mens gekoesterd worden.

Jullie maken een avond en een dag bijzonder. Geboortedagen zijn bijzonder. Geboortedagen zijn een bijzonder eerbewijs aan de kracht en de schoonheid van het leven.

Iedere dag is het wel de geboortedag van iemand. Elke dag is een bijzondere dag.

En dus wordt Kerst gevierd. Laat het een dag zijn om te vieren voor iedereen die geboren is, voor iedereen die op Aarde is, nu of gisteren, en voor iedereen die geboren zal worden in wat de toekomst genoemd wordt. Laten we eer bewijzen aan iedereen die naar Aarde is gekomen of naar Aarde zal komen en van de Aarde een heilige plaats heeft gemaakt. Zelfs zij die van de wereld een, wat je zou kunnen noemen, onheilige plaats hebben gemaakt, hebben de heiligheid versterkt van diegenen die, zoals Christus, de wereld zegenden en deden oplichten. Hij was niet de enige. Hij was één van hen. En hij toonde zijn Eenheid met Mij, zoals anderen vóór hem en na hem.

Eenheid met Mij is zo eenvoudig en gemakkelijk, en toch maken Mijn kinderen het moeilijk. Geliefden, het is gemakkelijker om één te zijn dan twee.

Het is gemakkelijker om een vredestichter te zijn dan een oorlogsstoker. Het is gemakkelijker om een Verheven Wezen te zijn dan om het klein aan te pakken. Het kost helemaal geen inspanning om groots te zijn. Het vraagt er alleen maar om dat je inspanning los laat. Om een Verheven Wezen te zijn moet je datgene loslaten dat je in de weg staat. Om een Verheven Wezen te zijn moet je kleinheid loslaten.

Het maakt niet uit hoeveel kleinheid er is in de wereld, het blijft klein. Kleinheid, hoe veel ook maar, kan niet groots zijn. Het kan alleen maar klein zijn.

Christus rees op tot zijn eigen grootte. Jij hebt precies dezelfde grootte als Christus. Christus wist Wie Hij was. Jij weet nog niet Wie Je bent. Jij neemt misschien woorden in de mond, maar als je geloofde, als je wist, als je zou geloven, als je zou weten, dan zou je al Mijn glorie uitstralen. Dat is hetgene dat al de Verheven Wezens deden. Zij gaven de voorkeur aan Mij boven hun ego. Zij gaven de voorkeur aan goud boven droesem. Hoeveel nikkelen munten hebben jullie gekocht, geliefden, en bewaard vanwege hun zogenaamde waarde ?

Christus liet zijn gehechtheid aan de wereld los. Leven op Aarde was voor hem belangrijk in zoverre als hij dienstbaar was. Zijn leven was niet voor hemzelf. Hij kon geen leven leiden dat alleen voor hemzelf was. Dat zou een offer geweest zijn. Toen hij 40 dagen en nachten in de woestijn doorbracht, was hij daar niet voor de lol. Hij verbleef daar opdat de wereld iets zou bereiken.

Verwar opoffering niet met niet - gehecht zijn aan. Wat anders verlangde Christus dan vrede en goede wil voor allen ? Hij wist waar Hij vandaan kwam. Hij wist Wie hem gezonden had. In nederigheid leefde Christus zijn woorden. Hij, die een geweldig spreker was, was veel meer dan woorden. Hij verloor zichzelf in liefde en vond zichzelf, en gaf zo zichzelf aan de wereld. Wat kon de wereld hem bieden dat ook maar in de buurt kwam van de liefde in zijn hart ?

En dus won Christus Heaven en bood Mij aan allen aan. Christus zet zijn gekozen werk voort. Hij wandelt in harten. Hij draagt zijn witte kleren van zuiverheid. Hij, die uit Mijn liefde voortkomt, houdt van allen. Hij, die in Mijn sporen treedt wijst je de weg. Hij laat je zien waar Mijn voetstappen zijn zodat je er in kunt treden.