Jij kan niet zeggen dat het leven niet kleurrijk is. En de kleuren blijven veranderen, van dageraad tot dageraad en van seizoen tot seizoen. Zelfs de kleuren en schaduwen van een dag blijven niet dezelfde in de relatieve wereld. Steeds veranderend is de wereld die jij bewoont. Licht beweegt en achtergronden worden omgevormd. De zon is een artiest.

Uit het oogpunt van de relatieve wereld, ben ook jij steeds veranderend, van stemming naar stemming, van kind naar volwassene, en de grenzen van je leven verruimen voortdurend. En nu breidt je hart zich uit om plaats te maken voor de hele Aarde en iedereen erop, inclusief degenen van het zogenaamde verleden en toekomst. En jij bent iedereen, geliefden, en dus ben jij Eén.

Ik schiep een prachtige planeet voor jou. Ik gaf je land en zee. Ik gaf je ook de sterren en een grote zon en Melkwegen en wat niet meer. Ik gaf je grond om dingen op te telen en allerlei moois om naar te kijken. Ik gaf jou allerlei mogelijkheden en zelfs onmogelijkheden die ook uitkomen. Ik ridderde jou met de macht om je eigen wereld te scheppen en om wonderen van liefde te verrichten.

Ik noem wat jouw liefde kan doen wonderen omdat jij nog niet de reikwijdte van jouw liefde kent en wat je ermee kan manifesteren. En toch ben jij een onbewuste wonderdoener. Jij doet de zon schijnen. Jij doet de aardbol draaien. Jij bent de maan met een puls die de getijden doet opkomen en terugtrekken. Jij kan alles doen.

Helaas kan jij je inbeelden dat het leven jou wordt aangedaan. Jij kan denken dat je hulpeloos bent tegenover het leven en daarom jezelf zien als ongelukkig en verstoken van energie. Geliefden, je hebt alle atoomenergie in jou. Jij bent gevuld met energie, alleen kan je zijn vastgelopen midden op de weg.

Waarvan jij ook denkt het niet te kunnen, jij kan het. Als jij één stap kan lopen, kan je ook twee stappen lopen. Wat jij ook doet, jij kan meer doen en jij kan meer doen zonder inspanning. Jij hebt je misschien te veel ingespannen, terwijl je een soort wedstrijd deed terwijl tijd, die niet bestaat, niet een factor kan zijn. Roei rustig, geliefden. Roei rustig.

Stroomopwaarts gaan kan alleen maar een illusie zijn, omdat ruimte niet bestaat, dus waar kan in ruimteloosheid richting bestaan? Waar bestaan links en rechts behalve in een aangenomen illusie?

Geliefden, waar kunnen jouw geest en hart jou niet brengen? Er is nergens. Er is niets. Er is bewustzijn en jouw bewustzijn draagt liefde tot in het oneindige, maar toch heeft liefde niet echt gradaties. Liefde is ongedwongen. Er is niets waarmee liefde ongemakkelijk hoeft te zijn, als liefde alles is en alles liefde is.

Waar, als waar bestond, ben Ik niet? En waar ben jij niet? En wie ben jij niet? En als liefde alles kan volbrengen, wat kan jij dan niet volbrengen?

Laat kleinigheden een ogenblik los. Jouw zorgen zijn kleinigheden. Laat kleinigheden los en wat blijft er over om bezorgd over te zijn?

Moet jij je bezorgd maken over wat je in de winkel moet kopen en hoe er te komen? Moet jij je zorgen maken over hoeveel munten er in je portemonnee zitten? Als jij door je zorgen heen bent, welke andere zorgen kan jij in hun plaats dan vinden? Aarzel jij om zorgeloos te zijn?

Zoom nu in op het grote beeld. Laat kleinigheden voor zichzelf zorgen. Houd je oog op het Oneindige en wat liefde kan manifesteren in het onmetelijke van zichzelf. Laat je microscoop voor een ogenblik los en stel het je voor. Zelfs een telescoop is te nauw. Jij hebt breed-perspectief en ver-perspectief en jij kan alles en alles. Begin met liefde en jij zult binnengaan in de onmetelijkheid waar jij al verblijft.