Je bent aan het leven op Aarde gehecht. Als je dat niet was, zou je niet lijden. Je zou niet worstelen.

Jij die aan het internet gehecht bent, bent de waarheid van je bestaan vergeten, welke is: Je reikt ver en breed overal met of zonder de computer. Je bent ver-reikend. Je bent een ver-reikend menselijk Wezen.

En jij en ieder ander zijn ook ver-ontvangende menselijke Wezens.

Denk je dat omdat er iets niet gepubliceerd is, dat niet uitgaat? Denk je dat omdat de fysieke manifestatie, wat het internet is, in je computer blijft, die niet wordt ontvangen?

Denk je dat omdat Ik niet zichtbaar ben Ik niet ben?

Ontsteltenis is zichtbaar, maar emoties zelf worden niet gezien. Er kan bewijs van je emoties zijn, maar emoties zelf worden niet gezien. Ze worden vertolkt, maar hoe heel werkelijk zijn emoties voor jou. Hoe heel werkelijk zijn emoties voor jou. Je hebt misschien geen grote aandacht voor emoties van anderen. Je glimlacht misschien om de emoties van anderen, hun vreugde of hun hartzeer. Vanuit jouw oogpunt gezien hebben de emoties van anderen niet helemaal de betekenis als die van jezelf. Je ziet de emoties van anderen als vluchtige dingen, terwijl je eigen emoties jou in hun greep houden.

En dus is je computer stuk en voel je je veroordeeld tot een vrije val. Je bent op een onbewoond eiland. Het leven is schijnbaar zonder jou verder gegaan. Het lijkt je dat je van het leven in de wereld afgescheiden bent geworden. Je hebt een soort dood gehad. De wereld gaat verder zonder jou. Ofschoon je nog net zo deel van het leven bent als je ooit was, voel jij je buitengesloten.

Jouw leven hangt echt niet meer af van de wisselwerking met de computer dan dat het afhangt van het soort kleding dat je draagt.

We, jij en Ik, kunnen de tekst voor een liedje schrijven: "Het is alleen jij en Ik, baby, zoals het altijd was. Alleen jij en Ik, dansend door het Universum. Dit is wat het leven is, baby, jij en Ik."

Het is geen illusie dat je met de wereld verbonden bent. De illusie is dat jij afhankelijk bent van het internet om jou te verbinden. De illusie is dat je afhankelijk bent.

Of je wilt of niet, gedachten worden uitgewisseld. Er is uitwisseling tussen zielen. Jouw hart spreekt tegen alle mensen die je op het ogenblik kent. Ik spreek door jou net zoveel als altijd. Het is niet echt een geheim, dat harten dwars door de melkwegstelsels spreken, en harten zijn verbonden en harten ontmoeten elkaar door de eenvoudige daad van liefde.

En dus spreken harten en horen harten, zelfs in een grot.

Laat er dood van illusie zijn en laat Waarheid zich voordoen. Laat Waarheid jouw hart verruimen. Laat Onze kameraadschap de wereld in Onze harten wikkelen. Laat Ons verbonden zijn in liefde en niets anders. Laat Onze liefde ver-reikend en dichtbij-reikend zijn. Laat het gekend zijn dat Onze liefde alles is en alles liefde is.

Hangt liefde van fysieke verbindingen af? Nee, liefde hangt nergens van af behalve van zichzelf. Liefde is onafhankelijk. Liefde is niet van een woord afhankelijk, of een stem, of een glimlach, of ogen die in de jouwe kijken, of een email. Met of zonder emails, ben jij en ieder ander verbonden, en goed verbonden. Je bent verbonden met Mij.

Dus je computer is gecrasht. Ik herhaal, de computer is niet jouw verbinding met de wereld. Hij is een grafische tentoonspreiding van jouw verbinding. Hij is luid en duidelijk en toch is de computer niet jouw vitale verbindingslijn met de wereld. Hij is een mechanisch voorwerp, dat het spirituele in het fysieke brengt. Eerst is er het spirituele. Het spirituele komt eerst. Zonder het spirituele is de computer niets. Zonder het spirituele is niets iets. Het spirituele kan niet crashen. Het spirituele is alles. En alles is goed.