Als alle antwoorden van het Universum zich in jou bevinden, hoe nodig is het dan om wetenschap buiten uzelf te gaan zoeken? Als je meer dan genoeg geld in je zak hebt, loop je niet naar de bank om geld af te halen. Als er meer dan genoeg boter in je koelkast ligt, loop je niet naar de winkel om nog meer te halen. Je gaat niet op zoek naar datgene wat je al genoeg in voorraad hebt.

Wanneer het over kennis gaat, herinnert je geest niet wat Ik hem heb toevertrouwd. Je lichaam is het niet vergeten. Je lichaam en hart weten meer dan je geest kan denken, laat staan doorgronden.

Waar komt je kennis dan vandaan? Ze is in jou ingebouwd. Ik heb het zo gemaakt. Vanzelfsprekend is alle kennis die Ik in u heb gegoten niet erudiet. Ze zal hoogstwaarschijnlijk niet eens uit woorden bestaan. Je kan het gewoon weten door impuls. Plots is je bewustzijn daar, even plots als de regen verschijnt. Plots ben je in een soort uitzetten van jezelf belandt, en rijs je naar een hogere noot van bewustzijn.

Wanneer je innerlijke wijsheid zich aan je openbaart, wat dan gebeurd is, is dat je alles wat je ooit hebt geleerd gewoon loslaat. Dat is wanneer je ondervindt dat je naar de stem van de Natuur luistert, de stem in jou. Je luistert en je hoort en je volgt. Bijna onmiddelijk rijst al wat je hoort te weten op, als uit de Oceaan, en je zwemt in een gewaarwording, waarvan je weet dat je er al altijd in hebt gezwommen.

Datgene wat uitgelegd kan worden draagt minder gewicht dan datgene wat je niet kan verklaren. De kracht van het onbekende overstijgt wat al gekend is. Je kan deze kracht een natuurlijk instinct noemen. Ben je verrast dat Ik dit aan je voorstel?

Kijk bij voorbeeld naar je lichaam, wat het kan, zonder dat jij het opdrachten hoeft te geven. Wanneer heb je ooit je lichaam moeten leren om te groeien? Wanneer heb je je lichaam ooit een teken moeten geven om het aan te sporen om hormonen aan te maken, of cellen te vernieuwen? Wanneer heb je je levensbloed ooit moeten zeggen door de aderen te stromen? Kijk eens wat je lichaam allemaal kan, zonder dat jij je er iets aan hoeft te doen. Zou het kunnen dat je lichaam beter vaart zonder jouw inmenging en al de verzamelde kennis?

Toch ben je ervan overtuigd, dat je geest en zeker de geesten van anderen meer weten dan je hart en lichaam. Natuurlijk zijn er geesten die meer informatie en feiten bevatten dan die van jou. En toch, wat zijn feiten meer dan vluchtige dingen? Ik vertrouw die feiten niet zozeer. Er was ooit een tijd dat het feit bestond dat de aarde plat was en dat de mens nooit zou kunnen vliegen, laat staan de maan bereiken. Je kan beperkingen serieus nemen, maar Ik, Ik weet beter.

Als je alle mentale dialogen kan laten varen, dan zal je pas bloeien. Als je alle ingepompte informatie kan laten gaan, wanneer je de gememoriseerde innerlijke dialoog in je hoofd kan doen zwijgen, dan kan je je hart en je lichaam uitnodigen om te spreken, en dan kan je starten met luisteren naar wat ze je te zeggen hebben, en dan zal je opstijgen. Dan zal je naar de polsslag van het Universum luisteren, en dan zal je de gezangen van de sterren horen, gemengd met de stille stem van je hart, die je welkom heet in de Hemel, waar opperste onschuld je hoger en hoger zal verheffen, tot ruimte en tijd niet langer bestaan zoals het vroeger was, maar nu duidelijk een mirage zijn.