Het leven in de wereld is als een lawine die blijft komen, of als een frisse waterval. Je bent je eigen bestemming. Jij bent de acteur en de reacteur. Je bent spontaan. Je leert je tekst. Je bent een auto die zichzelf stuurt. Met zicht of zonder zicht, en je volgt. Het leven is alleen maar een verrassing omdat je niet om de bocht kon kijken.

Een punt op een ongeziene kaart leidt niettemin naar een ander punt. In zekere zin is je leven in kaart gebracht. Op een of andere manier volgde je hem. Misschien is jouw kaart altijd veranderend. Misschien was de route niet uitgestippeld tot het moment dat je een plaats bereikte. Je bepaalt je leven terwijl je voortgaat. Was er een onweerstaanbare kracht die jou deze weg op leidde en niet die weg? Zou je keuze voorbestemd geweest kunnen zijn, of was het een ingeving van de beslissing op dat ogenblik? Was jij de beslisser of niet? Zeker, er was een keuze, of was die er niet? Als je een keuze maakte, wanneer maakte je hem? Was er echt een keuze te maken, of stond er jou op dat moment maar een weg open?

Als er twee wegen voor jou opengestaan hadden, of een dozijn, en je koos er maar een enkele uit, als iets jou tot die keuze bracht, wat was het dan?

Je had de keuze door te gaan of niet. Of had je zelfs de keuze te gaan of te blijven? Voordat je de weg koos die je op zou gaan, had je in de tussentijd een picknick kunnen hebben of een paar foto's kunnen nemen?

De zon verandert elk moment. Kiest de zon haar baan of koos de zon lang geleden, en maakte ze haar keuze toch altijddurend? Er zijn zoveel factoren. De positie van een boom, een tak, een blad, een berg. Ik denk dat de zon gelukkig is te gaan waar ze gaat. Het pad dat de zon neemt is nieuw voor haar. Elke dag is dat nieuw. Elke dag is er een nieuw begin. De zon is een beproefde reiziger en dat ben jij ook.

In jouw leven is er geen herhaling, behalve dat jij dat denkt. De zon heeft geen wilde gedachten. De zon is te druk haar gebied te bedekken dan om te denken aan onwaarschijnlijke gebeurtenissen. De zon is nooit moe. De zon is niet in een sleur, want elk moment is voor de zon een nieuwe dag, een nieuwe zonsopgang, een nieuw spoor om te volgen, een nieuw nooit gezien licht dat schijnbaar om de Aarde draait zelfs als de Aarde om de Zon draait.

Ben jij de Zon of de Aarde? Is de Aarde jouw lichaam en het licht van de zon jouw ziel? Wie ben je trouwens, en wat doe je? Wat doet de zon anders dan haar pad vervullen, zelfs als ze stil blijft? En voor jou geldt hetzelfde, zelfs als je niet begrijpt wat het is dat je doet of wanneer of waarom of hoe.

Alles wat je echt weet is, dat je schijnbaar ergens iets aan het doen bent, met het leven speelt. Je maakt er goed werk van, of je houdt iedereen voor de gek, of je houdt jezelf in het voorbijgaan voor de gek.

De zon aan de hemel lijkt te gaan slapen. Er wordt gezegd dat er zonsopgang en zonsondergang is. Hetzelfde geldt voor jou. Je gaat 's avonds naar bed en je staat 's morgens op en toch ben je niet buiten het leven van je leven geweest. Net als de zon, blijf je zogezegd doorrollen. Je bent iets van plan. Je bent in de stroom van het leven en je volgt een innerlijk pad dat van jouw makelij is, ofschoon je soms denkt dat je gewoon in de stroomversnellingen vaart.

Gebeurt het leven of gebeur jij?