Je hebt al eens ervaren dat datgene dat ooit uiterst belangrijk leek voor jou, helemaal niet belangrijk blijkt te zijn. Ooit hing jouw leven misschien af van de liefde van een bepaald iemand voor jou, en nu is het belang van liefde van die persoon verdwenen. Nu vraag je je misschien zelfs af wat het was dat jou zo deed voelen. Je haalt je schouders op. Het belang dat je er aan toekende was afhankelijk van een of andere illusie, de belangrijkste illusie misschien wel dat je er behoefte aan had. Je had er geen behoefte aan. Het leek zeker zo, maar toch kwam het neer op jouw behoefte aan illusie. Het is alsof je jezelf hypnotiseerde om iets te geloven dat niet zo was, en toch geloofde je het met heel je hart.

Al de duizenden dingen die nu essentieel voor je zijn zullen ook verdwijnen. Alle zorgen, zelfs de verschrikkingen, verdwijnen in het niets. Je hoeft dit bestaan niet te verlaten om tot de verwerkelijking hiervan te komen. Het maakt niet uit hoeveel drama je binnengaat en lijkt te geloven, je weet dit al. Dit en dat zijn niet blijvend. En jij in menselijke vorm bent ook niet blijvend. Het is allemaal een droom. Wanneer je echter in de droom vertoeft, ben je er in.

Net als met een droom die je tijdens je slaap droomt, lijkt het wanneer de droom zich voordoet, er op dat het echt gebeurt. Het gebeurt ’s nachts direct voor je gesloten ogen.

Vroeg of laat, wordt je wakker uit je droom, en je bent opgelucht dat het alleen maar een droom is, of de droom was zo mooi en innemend, dat je het jammer vindt om er uit wakker te worden.

Het hele relatieve leven is een droom die jullie dromen, geliefden. De droom kan wel honderd jaar duren. Het heeft alle details die het heeft. Je droom kent vernieling en opschudding, en je droom onthult schoonheid en vrijheid, en niets daarvan gebeurde echt. Het was allemaal het snelle knipperen van je ogen in wat jij dacht een waaktoestand te zijn, en toch was het allemaal een droom terwijl jij sliep.

Dat wat op Aarde het werkelijke leven genoemd wordt is niet het werkelijke leven. Het lijkt op het werkelijke leven, maar toch bestaat het allen maar op het niveau van gedachten.

Alles dat werkelijk echt is, is een toestand van liefde die altijd bestaat en toch vaak over het hoofd gezien wordt. Liefde gericht op een object is een bedekking van liefde, en toch heeft liefde geen object nodig. Liefde is alleen maar. Liefde is misschien aan jouw zicht onttrokken, maar toch is liefde blijvend. Aan het eind van het verhaal, is liefde alles dat bestaat, alles dat overblijft en je neemt liefde altijd met je mee. Het maakt niet uit verborgen je liefde ook is, liefde trotseert alle stormen. Liefde is nooit overwonnen. Wat zou liefde kunnen overwinnen ?

IK BEN Liefde, en niets kan Mij ongedaan maken. Niets kan dat. De enige die alle dromen overleeft is liefde. Liefde steekt boven alles uit. Er bestaat niets dat ook maar in de buurt komt van liefde.

Liefde is de Werkelijkheid, en niets anders. Liefde is geen droom. Liefde is de enige waarheid die je hebt. Liefde gaat verder dan jaren. Het kent geen tijd. Liefde gaat verder dan prestaties. Liefde kent geen prestaties. Het gaat verder dan de massadroom over dood. Wat er ook maar in de wereld bedacht wordt, liefde komt erdoor heen. Liefde overtreft al het andere dat maar ooit leek te bestaan.

Liefde overleeft leven, en liefde overleeft de dood. Liefde maakt duidelijk dat er geen dood bestaat. Het idee van dood is misschien wel het grootste bedrog van alles. Wat niet waar is en niet mogelijk is, is onecht. Iedereen lijkt de Droom van de Dood geëerbiedigd te hebben, wat uiteindelijk alleen maar een hype was. Zelfs de grootste illusie in de wereld kan niet voor Waarheid doorgaan. Laat het idee van de dood los, geliefden. Laat je niet langer beetnemen.

Word wakker, slaapkop.