Ik ben je goede rechterarm. Ik ben je Assistent. Ik sta jou bij. Jij staat Mij bij. Wij wisselen rechts en links uit. Wij zijn zo Een dat het lastig is om te weten waar jij begint en Ik ophoud.

Ik houd natuurlijk nooit op. IK BEN altijd. En hier is het fantastische daaraan : Jij bent ook.

Jij denkt dat je van korte duur bent, en toch ben je dat helemaal niet. Het idee dat jij ergens begint en eindigt is een mythe. Het is natuurlijk toevallig wel een mythe die jij voor waar houdt. De mythe dat het leven eindig is, is een mythe waar jij aan vast houdt. Het brengt jou de tranen in de ogen wanneer je bedenkt dat je er niet altijd zult zijn, en toch is het alleen maar fictie die jouw tot tranen beweegt. Het is een lieflijke treurigheid wanneer jij denkt dat je van het oppervlak van de Aarde gewist zult worden. Wat je denkt is waar je gedachten zijn. Wijk uit met je gedachten naar Mij.

Je bent een nooit eindigend Wezen. Je bent een voor altijd levend Wezen. O ja, dat je van verblijfplaats wisselt, dat is duidelijk, maar tegelijkertijd ben je precies daar waar je altijd geweest bent. Het is iets totaal anders wanneer je uit tijd en ruimte stapt. Hoe dierbaar tijd en ruimte jou ook zijn, zij zijn het die van korte duur zijn, niet jij.

Je bent nooit weggegaan van waar je vandaan komt. Je draagt Thuis altijd met je mee. Je bent steeds geheel en al in Heaven, terwijl je gelooft dat je een voorbijganger bent in de wereld. Geliefden, jullie zijn een voorbijgaande gedachte in de wereld. Je bent een tijdelijk menselijk wezen. Je bent een blijvend Wezen. Je verlaat je Wezenlijkheid nooit. Je sterft nooit. Je bent altijd gevangen in Mijn Stem en in Mijn hart. Je bent bij Mij gehuisvest. Je bent voor altijd. Wij zijn onafscheidelijk samen.

Ik zou het niet anders willen hebben. Ik houd van jouw gezelschap. Ik vind het fijn dat wij elkaars hand vast houden. Ik houd er van om hier voor jou te zijn, Jij die Mijn Wezenlijke Zelf bent.

Jij denkt over jezelf als een klein wezen, en je denkt over Mij als een Grote God, maar toch zit het zo niet in elkaar. Het is gewoon zo dat Ik nooit wijk van Mijn Bewustzijn, terwijl jij gemakkelijk afgeleid wordt. Maar dat is prima. Jouw bewustzijn groeit. Het groeit snel. Wij zullen het wonderlijke van Eenheid zijn dat ook actief is in jouw ogen. Spoedig zul je het nu gaan zien, en We zullen samensmelten in de meest schitterende Volmaaktheid die je je maar kunt voorstellen. Jullie hebben daar geen idee van, geliefden. Jullie zijn nog niet in staat om de Uitgebreidheid van Realiteit te dromen.

Misschien heb je nog niet helemaal het volle vertrouwen in Mij, en daarom dus ook niet in jezelf. Misschien denk je wel dat Ik onbetrouwbaar ben omdat Ik niet elke wens van jou inwillig. Dat komt omdat Ik een groter geheel zie dan jij. Het maakt niet uit hoe teleurgesteld jij soms kan zijn, Ik blijf jouw belangen behartigen, en Ik kijk ook naar de stroming van het leven. Het verschil is dat Ik weet dat jij de kust zult bereiken, en jij bent bang dat dat niet gebeurt.

Wanneer je weet dat Ik over je waak, wanneer je weet dat je niet kunt vallen, wanneer je weet dat wij nooit uit elkaar gaan, en wanneer je werkelijk Onze nabijheid voelt met een zekerheid ontstaan uit liefde, en wanneer je de eenvoud van Onze wederzijdse verbondenheid ervaart, wat heb je dan nog over om bezorgd over te zijn en om over te piekeren ?

Er is geen donker. Er is alleen maar licht, en jij leeft eeuwig. Jouw hand omvat de Mijne, en Ik laat nooit los. We zwemmen samen in de Oceaan van Leven. We zijn nooit gestopt met zwemmen. We schrijven samen de golven van de Oceaan. Jij komt erachter dat je de Oceaan bent, en dat je zijn golven bent, en Wij zijn Een Grote Oceaan die het hele Universum omvat en de Melkwegen die daaraan voorbij bestaan.