Hoe mooi zijn de harten die kloppen op Aarde. Vanuit Mijn visie, zelfs hoewel Ik jouw verwarring en verdriet begrijp, is alles meer dan goed. Alles is mooi. Mijn visie is waar en jouw visie zit vast. Jij gaat uit van bepaalde stellingen. Vanuit jouw stelling is jouw visie waar, behalve dan dat jouw stelling, jouw positie, jouw denkpatroon onjuist zijn. Jouw stelling lijkt jou logisch, maar je kijkt naar een façade in plaats van een grondslag. De basis waar jij van uitgaat lijkt duidelijk. De basis houdt jou op de been, echter alleen zolang je die hebt. Als de stelling waar je vanuit gaat waar zoud zijn, dan zou een apebroodboom appels voortbrengen.

Van waar Ik zit, vanuit Mijn gezichtspunt, vanuit Mijn gedegen besef van Eeuwigheid en Oneindigheid, waar kan hartzeer en verdriet bestaan? Oh ja, ze lijken jou echt hoewel ze niet echt zijn. Slechts door een sleutelgat zie jij alle zaken die jou in het land van de Aarde dwarszitten.

Het is mogelijk voor je vanuit een andere hoek te kijken, alleen worstel je daarmee. Je kunt maar zo ver kijken als je kijken kunt. Je kunt wensen groter te zien, maar je ziet zoals je ziet. Voor jullie, Mijn Kinderen in de wereld, is het alsof je in New York bij het Empire State Building bent. Je leest de borden. Dat is waar je bent. Je kunt niet doen alsof je in Los Angeles bent, want je bent duidelijk in New York. Je ziet jezelf in de wereld als aan de rand van een afgrond en je hoort Mij tegen je zeggen: “Oh, nee, je bent echt in de Hemel”.

Wat Ik tegen je zeg is waar en toch is het niet waar voor jou. Als Ik zeg dat je in de Hemel bent, is het één ding, want Ik zie Waarheid. Voor jou om het te zeggen is als een grote leugen. Tot het besef tot jou doordringt, als je zegt dat je in de Hemel bent, heb je slechts woorden uit je hoofd geleerd.

Toch heb je die momenten ervaren, ongeacht of het maar een seconde was, ongeacht hoe diep weggezakt, ongeacht hoe vaag – je hebt de Werkelijkheid van wat Ik zeg -- je hebt haar voor jezelf gekend – en toch ben je niet in staat geweest haar vast te houden. Zelfs als je je deze flitsen nu niet herinnert, weet je waarover Ik praat. Je hebt een idee van hoe het in de Hemel is. Je zult tot een groter besef ervan komen. Je begrijpt min of meer al hoe dat Hemels Koninkrijk niet een plaats ver weg is maar dat het binnenin jou ligt. Het Hemels Koninkrijk in jou komt en gaat niet. Het is er altijd. Jouw besef komt en gaat. De Volheid van de Hemel is absoluut permanent in jou. Altijd, zelfs als je het niet kunt geloven. De Hemel is een gegeven. De Hemel dwaalt niet af. Jij bent het die afdwaalt.

Gelijktijdig met jouw leven op Aarde, leef je ook in de Hemel. Je hebt een andere waar-heid dan er in de Hemel bestaat. Je verliet nooit de Hemel, ofschoon het zeker lijkt alsof je niet daar kunt zijn hoewel de waarheid is dat je de Hemel niet kunt verlaten. Je bent niet alleen met de Hemel verbonden, je bent ook permanent in de Hemel genesteld, want je bent nooit of te nimmer van Mij gescheiden, zelfs niet voor een fractie van een seconde. De Hemel is niet de illusie, geliefden. De Aarde is dat! Je bent gevangen in de ban van de Aarde. Het is alsof je glazig kijkt in een Casino. Het Casino dat je misschien verstandelijk kent, biedt geen goede kansen, toch word je gevangen in de illusie, de heldere lichten, de muziek, de sfeer, de spanning en het verdriet. Met andere woorden, je zit gevangen in de illusie van het Casino waar je op Aarde gokt.