Vanuit het oogpunt van de wereld is er nooit gebrek aan dingen om je zorgen over te maken. Je keert je zorgen binnenste buiten en je slingert ze over je hoofd. Je laat je beenderen rammelen met zorgen. Je maakt je zorgen over je zorgen en zo kwel je jezelf.

Ik zou graag willen dat je zorgen opzegt, ze wegneemt, ze eruit zet, ze verwijdert, ze loslaat. Je hebt je genoeg zorgen gemaakt voor zes levens, nietwaar? Is dat niet zo? Zorgen zijn verraderlijk. Ze zijn als een virus dat jou opeet. Het eet jouw vreugde op. Je bent een veroordeelde van zorgen geweest. Wees een gevangene van vreugde, geliefden, Maak vreugde jouw bezigheid. Wees bezorgd om vreugde en laat zorgen los.

Zorgen zijn als een chanteur. Zorgen zijn een stalker. Zorgen zijn verraderlijk. Ze eten je op. Ze veroorzaken maagzweren, uitslag, jeuk. Zorgen graven kuilen in je. Ze maken je psyche roestig. Laat zorgen vallen als broodkruimels. Of graaf gaten om zorgen in te begraven. Je bent geen lafaard als je met zorgen afrekent. Waar heb je zorgen voor nodig, tenzij je denkt dat je straf nodig hebt. In elk geval zijn zorgen een vorm van zelfkwelling. Doe het zonder ze. Zorgen zijn je vriend niet.

Zorgen bedreigen je. Ze zijn een zeur. Ze zijn een onwelkome gast waaraan je accommodatie biedt. Je trekt een stoel voor ze bij. Je serveert ze veevoer. Je schudt je hoofd bij zorgen en je zit ernaar te luisteren. Ze verpesten je dag en toch nodig je ze weer uit. Je laat ze met jou naar huis komen. In feite neem je zorgen overal met je mee. Je laat ze niet uit het oog. Je blijft zorgen opstapelen en nog meer zorgen, en meer en meer, zorgen als een leger mieren. Je kneust jezelf met zorgen. Je verzorgt zorgen. Je voedt ze.

Het is veilig te zeggen dat je in zorgen handelt. Je neemt er een voorraad van. Je bouwt er altaren voor. Je houdt zorgen in gedachten. Ik zou willen dat je Mij voor je zou houden op de manier waarop je dat met zorgen doet. Je vergeet zorgen nooit en toch laat je Mij uit jouw zicht zijn. Vergeet zorgen, herinner je Mij.

Op het strand zou je niet elke korrel zand tellen, maar wat zijn zorgen anders dan knarsende korrels zand? Zorgen zijn zeker geen tarwe of gerst. Zorgen zijn vervelend. Zorgen lopen recht op je toe en ze blijven voor je. Ben je niet moe van je zorgen maken over nu?

Geef je zorgen op. Dank ze af. Gooi ze weg. Het zijn zulke zeuren, zulke ouwe tangen.

Je hoeft zorgen niet te tolereren. Ze hebben echt geen greep op je, maar je behoudt ze. Ze zijn als die liedjes die je niet uit je hoofd kunt krijgen. Ze gaan steeds weer door je hoofd. Er lijkt geen ontsnappen aan. Ze lijken je overal te volgen. Zelfs bij feestjes kun je zorgen hebben of achtervolgen hun spoken jou. Ja, zorgen zijn een soort truc of onthaal, alleen zijn ze nooit een onthaal, altijd een truc. Zorgen zijn ondergeschikte figuren, mindere figuren werkelijk. Ze hebben geen substantie. Ze zijn als sporen, als doornen, als splinters. Zorgen zetten jou op de pijnbank. Zorgen herhalen zichzelf en slopen je. Zorgen nemen het over als je ze de kans geeft.

Zorgen zijn een gebroken record. Ik vraag je te stoppen met voor zorgen te buigen. Geef zorgen een trap. Stuur ze weg, ver, ver weg. Zorgen zijn een bloedzuiger. Ze zuigen energie uit je. Ze slopen je. Zorgen zitten je achterna. Zeg ze dat het uit met ze is. Je wilt niet langer dat zorgen blijven hangen. Zeg ze op te houden met jou rond te hangen. Je hebt betere dingen te doen dan zorgen te herbergen, nietwaar?