Relaties zijn een beetje als Godwriting zelf. Je weet nooit wat Ik ga zeggen en dus weet je het nooit tot Ik het zeg. Je weet nooit hoe een relatie verloopt, of hij vooruit blijft gaan, of uitwijkt, of weer omkeert. Relaties zijn altijd in beweging. Er is geen stil blijven in een relatie. Er liggen verrassingen in het verschiet, en soms verbazing. Relaties kunnen zich voor een tijdje in de zon koesteren, en toch staan relaties op en gaan verder. Relaties zijn als schepen die de zeeën bevaren. Relaties zijn zeegaande avonturen. Ze stoppen niet eeuwig bij de haven.

Ik spreek over alle soorten relaties, familierelaties, onderwijsrelaties, goede vrienden, romances. Ze nemen allemaal hun draai. Ze nemen allemaal hun vlucht. Sommige groeien hechter. Sommige groeien uit elkaar. Sommige groeien en groeien en vervullen dromen. Sommige lopen af en sommige eindigen. Helaas spuwen sommige relaties vuur naar elkaar. Alle relaties zijn in voortgang. Wedstrijden worden op Aarde gemaakt, geliefden. In het leven worden relaties altijd uitgewerkt op de grond. Een wedstrijd kan in de Hemel bedacht zijn, maar het is op Aarde dat het beklonken wordt.

Relaties lijken niet te gedijen zonder deelname van het paar. Vrij veel relaties groeien naar elkaar op Aarde of gaan op Aarde uit elkaar. En wie zal zeggen of het juist is of niet juist. Misschien is wat er ook gebeurt nu juist.

Noch is het waar dat het pad van ware liefde steil is. Het is gewoon zo dat het op verschillende manieren draait en rond krult.

Is liefde alleen spontaan, of groeit liefde en komt zij zo tot stand? Iedereen weet dat verliefd worden niet het hele verhaal is.

Menselijke levens zijn goede romans, vind je niet?

Er wordt een baby geboren. Wat heeft het woord baby een leuke bijbetekenis. De baby groeit en wordt een jonge jongen of een jong meisje. Dan een teenager. Dan een volwassene. Dan heeft de baby baby’s. Dan krijgt de ouder, net als de ouder ervoor, grijze haren en dan voor je het weet, zijn de grootouders op de terugweg naar Huis voor een tussentijd. En zo gaat het, de ene golf leven na de andere, allemaal op reis op de Oceaan van het Leven. De ene bladzijde na de andere wordt omgeslagen en niets is hetzelfde. Alles wordt veranderd naarmate Wij verdergaan. Maar onthoud, Ik ga met je mee.

Vanwege de illusie van tijd gebeurt dit alles. Hoe vaak wordt het herhaald en nooit hetzelfde, en je wilt altijd meer verhalen lezen. Je denkt dat je ze leeft, maar het is meer dat je ze leest of ze als een film ziet die voor je ogen plaatsheeft.

Wat is er weinig in de wereld om aan vast te houden en toch, wat houd je er stevig aan vast. En zoals je niet loslaat, zelfs als je weet dat wat het ook is al voorbij is. Het is voorbij gegleden. Het is op een of andere manier ergens heen gegaan. Ongelooflijk, een vis is een weg gezwommen. Er is een hoofdstuk uit. Niettemin is Het Boek van het Leven nooit uit, noch ga jij er ooit uit. Het fysieke valt weg en de Ene Stralende stijgt.

Wat voor kwaad steekt hierin, geliefden? Wat maakt iets hiervan tragedie of storm? Waarom diagnostiseert de wereld dit als dat er iets aan de hand is? Het is altijd zo geweest. Het is geen nieuwe ontwikkeling. Dit is hoe het leven gaat, en dit is hoe het leven doorgaat. Als alles gezegd en gedaan is, is het toneelstuk hetzelfde. Geringe afwijkingen, maar toch hetzelfde plot. Moet dit een schok voor jullie zijn, geliefden? Geniet van je kans op het toneel.