Zeg: "Dank U, God", zelfs voor de ergernissen in je leven. Waarom niet? Dit is een goede manier om ergernis te helpen vertrekken.

De ergernis die je ervaart leert je iets. Hij zou je kunnen leren dat jij te veel aandacht besteedt aan wat op jouw weg komt, of het nu een persoon is of een computer of jouw auto die niet wil starten. Is het mogelijk dat jij te veel macht geeft aan ergernissen, alsof ze iets te zeggen hebben over jou?

Wanneer doornen je prikken, ben je misschien te gevoelig en maakt het erger dan het is. In ieder geval, is hetgeen om te doen met ergernissen: hen te laten gaan. Waarom zou je hen in je hoofd houden om te etteren? Waarom zou je hen keer op keer door je hoofd laten gaan? Snel genoeg verschijnt er een andere. De laatste wijkt en een nieuwe komt er voor in de plaats. Hij knaagt aan jou.

Geliefde, jij verkleint ergernissen in omvang als je hen loslaat.

Jij zou kunnen denken aan allerlei soorten scherpe weerwoorden en alle oneerlijkheid die ermee samenhangt. Hoe eerlijk ben jij naar jezelf toe wanneer jij een ergernis aan jou laat knagen?

O, om vrij te zijn van ergernis. Hoe mooi zou dat zijn? Je zou niet rondlopen en worden verstoord of verontrust. Dit is een keuze die aan jou is. Misschien ben je, onbewust, een verzamelaar van ergernissen geweest. Andere mensen zijn misleid geweest - dat weet je zeker - en het kan heel goed zijn dat ze dat waren. Toch heb je jezelf toegestaan om je te laten leiden naar ergernissen. Wie zet werkelijk de reflecties van ergernissen voor jou neer? Jij doet het, geliefde, jij doet het.

Als er een spatje vuil op de voorkant van je shirt komt, veeg jij het af. Dit is wat je kunt doen met alle vervelende ergernissen, alle dingen die mensen nooit zouden gezegd mogen hebben. Veeg ze af. Werkelijk en echt, wat hebben ze met jou te doen, behalve als jij zegt dat het zo is? Natuurlijk, zij kunnen dat ook zeggen, maar toch is dat hun spel, niet het jouwe. Je hoeft niet te spelen. Als je speelt, moet jij hebben gekozen om te spelen. Net als anderen, in hun opmerkingen, misschien niet zo bewust zijn van wat ze aan het doen zijn, zo kan het ook zijn dat jij ook niet op de hoogte bent van jouw heimelijke verstandhouding met hen. Hoe kan het zijn dat je een mede-samenzweerder bent en nochtans wat anders zou je kunnen zijn, als je direct jouw gedachten naar hen laat uitgaan en jezelf geïrriteerd voelt, zo geïrriteerd, zo geïrriteerd over de dwaasheid van iemand anders. Dit is waar het op neer komt, is het niet?

Er zijn van die mensen van wie je niets anders wilt dan met rust gelaten worden. Je wilt niet hun meningen over jou. Jij wilt niet hun goedkeuring, net zo min als je hun afkeuring wilt. Wie zijn zij dat zij zich een oordeel over jou mogen vormen? Dat is je vraag, is het niet? Hoe durven ze? Ze kunnen denken dat ze de rechter en jury van jou zijn. En dus heb je het gevoel dat ze pinnen in je steken. Nou ja, trek gewoon de pinnen eruit en maak jezelf vrij. Nadat zij, die jou zo veel irriteren, hun opmerkingen hun mond of hun pen hebben laten verlaten, ben jij het die het met je mee draagt. Jij bent het die je op stang laat jagen. Jij bent het die het aan de gang houdt.

Ga op zoek naar een aantal andere gedachten. Denk aan opmerkingen die mensen maken die van jou houden. Dit is de andere wang toekeren, geliefde. Denk aan de mensen die je voeden met hun liefde en hun Wezen.

Als er een liedje is dat je niet bevalt, pak je dat liedje van de platenspeler af en je zet er een ander op. Hoe moeilijk is dat om te doen?

Nu dat je het idee hebt, is dat wat je doen moet. Accepteer niet dat ergernis in je leven komt. En als jij het doet, vervang dan ergernis met iets dat meer herkenbaar is - - zoals liefde.