Ga voorzichtig om met anderen. Wees niet zo hard voor hen. Ja, je ziet hun fouten zo gemakkelijk. Het is waar, zij zien hun eigen fouten niet. Zij zien jouw fouten.

Een van je fouten is geweest om anderen af te doen alsof ze van geen belang voor jou of voor de wereld waren. Ze interesseren jou niet echt. Het kan zijn dat jij, in jouw denkgeest, het niet met hen kunt uithouden, want zij strijken tegen je haren in.

Dat is jouw fout, niet de hunne. Jij bent degene tegen wiens haren ingestreken is. Jij bent degene die geïrriteerd is.

Het kan zijn dat jij voor zover je weet alles geprobeerd hebt om kalm en rustig te blijven en het gaat niet zo goed met je.

Ik heb een vraag voor je, jij slecht gehumeurde. Wat is er dat je niet kunt loslaten? Als jij slecht gehumeurd blijft, houd jij aan iets vast wat je dierbaar is. Is het dat je gelijk hebt? Laten We dat aannemen. Jij hebt gelijk. Je waarneming is juist. Moet je het anderen of een ander kwalijk nemen dat jouw beoordeling correct is? Oké, ze zijn menselijke wezens met gebreken en dat ben jij ook.

Jij denkt misschien dat je een vergevingsgezind persoon bent en toch is jouw positie ten opzichte van iemand, die voor jou niet makkelijk te tolereren is, van vitaal belang voor jou geworden. Lief kind, dus wat dan nog dat je gelijk hebt? Kleine troost vind je erin. Jij kunt gelijk hebben tot jouw sterfdag.

Houd jezelf aan jouw eigen normen, geliefde.

Een ander persoon is één zaak en jij bent een andere. Ik praat nu met jou en wat het beste is voor jou. Ik vertegenwoordig jou en niet de ander. Deze andere persoon is niet wat je zou willen dat hij of zij is. Noch ben je, tot nu toe, in staat gebleken om zo te zijn dat het jou vrede zou geven en aan de schijnbare andere. Oké, de andere persoon heeft geen gezond verstand. Hij is voor jou niet logisch. Hij is al de dingen die jij niet goed kunt verdragen. Hij is er schuldig aan het leven anders te zien dan jij. Niet alleen dat, hij denkt dat hij alle antwoorden kent. Dus?

Maar toch zegt jouw ego op de een of andere manier: "Zijn hoofd eraf ."

Past de straf bij de misdaad? Betekent een verhard hart meer voor jou dan oordeel loslaten? Wat anders is er voor jou om los te laten?

Begin je nu niet schuldig te voelen.

Laten we naar de kern van de zaak gaan. Je weet niet hoe je met je gevoelens omtrent deze persoon moet omgaan. Je wilt niet net doen alsof en je weet ook niet hoe je eerlijk kunt zijn tegen deze persoon.

Soms brengt het leven jou deze bepaalde mensen, zodat jij, wat immers jouw eigen vooroordelen zijn, kunt overwinnen.

Geliefde, mensen die niet zo snugger zijn als jij, zijn ook mensen! Ze weten niet dat ze niet zo slim zijn als jij. Ze zijn er net zo zeker van dat zij slimmer zijn dan jij!

En toch kan deze persoon even zo goed proberen om in een goed blaadje bij jou te komen en jij kunt hem schijnbaar niet toelaten.

Wat je kunt doen is de stugheid die je voelt te laten gaan. Je hoeft niet deze persoon tegen jouw boezem te drukken, maar jij kunt jouw bezwaren loslaten. Vergeet alsjeblieft niet, de bezwaren zijn van jou. Ze behoren aan jou toe, niet andersom.

Het leven heeft samengespannen, is het niet?

Denk anders voor een moment. Jullie zijn geen celgenoten in de gevangenis. Jij zit niet geïsoleerd met deze persoon dag en nacht.

In tegenstelling lijkt het nu nog steeds zo'n groot probleem, dat jullie soms in dezelfde kamer zijn!

Wie van jullie is zwakker dan de andere? Degene die wil dat je hem aardig vindt, of jij, degene die dwars ligt?

Kom, kun jij niet lachen om jezelf en je gewichtigdoenerij? Kom, stop met je zo hooghartig te gedragen. Je hoeft niet leuk te vinden wat je niet leuk vindt en toch, kun jij niet stijgen in jouw eigen achting?