Angst is een manier van doen, een stemming, een denkwijze. Stemmingen veranderen. Je denkgeest verandert hen. Verander van gedachten. Als je lijdt in het leven, kun je de gebeurtenissen niet wegnemen. Jij kunt het lijden wegnemen.

Wanneer je lijdt, dan ontzeg jij jezelf meer van iets. Je houdt jezelf gegijzeld voor losgeld. Je houdt iets achter. Je neemt een standpunt in. Je protesteert. Je zult hetgeen je reeds is gegeven niet aanvaarden. Lijden is een keuze die je maakt. Je bent niet zonder keuze.

De lucht kan grijs en bewolkt zijn, en nog steeds ben je gelukkig. Er kunnen blauwe luchten zijn. De zon kan schijnen, en toch voel jij je somber. Je hoeft jezelf niet door de sporen heen te trekken. Wat gebeurd is, is gebeurd. Ga verder.

Misschien heb je het leven tekort gedaan. Je wilt nieuwe regels opstellen. Je wilt voor alles of niets spelen terwijl jij jezelf nu kunt zegenen. Wanneer jij lijdt, dan heb jij jezelf het korte eind van de stok gegeven. Je hebt ervoor gekozen om te lijden omdat je hebt besloten achter te houden wat je wilt. Je zult niet met minder genoegen nemen, en daarom geef jij jezelf lijden.

Je wilde een euro, en je hebt een dubbeltje. Je zegt tegen jezelf dat dit de reden is voor het lijden. Je weigert om het leven halverwege te ontmoeten. Jij wilt alles of niets. Jij wil geen lachertje zijn in het leven, jammer je. En ja, je weigert om gelukkig te zijn. Alleen als het leven je behandelt als iemand van koninklijke huize, zul jij gelukkig zijn. Jij stelt grenzen voor jezelf en je wil niet toegeven. Jij kiest voor koppigheid en dwaasheid. Wees in plaats daarvan iemand die goed met de dingen in het leven omgaat.

De sleutel tot het leven is om verder te gaan. Je moet toegeven. Je kunt niet op dezelfde plaats blijven. Als je moet groeien, moet je groeien. Jij denkt misschien dat je jezelf doet gelden. Jij stampt met je voet op het leven. Wat doe je, geliefde? Je vecht een verloren spel.

Wat je kunt veranderen is je houding in het leven. Jij kunt terug veren. In plaats van een gevecht of zelfs verzoening, kun je zeggen: "Oké, ik vond deze gang van zaken niet prettig. Niettemin ga ik door met het leven. Ik kom uit het slop. Ik stop met vasthouden. De vraag is niet hoe prettig ik een reeks van gebeurtenissen vind. De vraag is hoe ik kan opstaan uit een dilemma."

Je bent iemand die opstijgt. Je hoeft jezelf niet in te graven in een veronderstelde positie. Als jij neergeslagen bent, sta je op, niet om te vechten, niet om te blijven hangen, maar om er mee aan de slag te gaan. Het is niet de bedoeling dat je vecht met het leven, rechts en links. Je moet loslaten. Laat los, en ga op een vrolijke manier verder.

Je kunt je afvragen: "Wat heeft het leven voor mij in petto?" Als je er meer over denkt, kun je vragen: "Wat heb ik in petto voor het leven? Waar houd ik mij aan vast? "

Wanneer er een soep is voor jou klaar gemaakt is, is de vraag niet: "Is dit de soep die ik het lekkerst vind?" De vraag is: "De soep staat voor mij. Ik mag dan geen voorstander zijn van deze bijzondere soep, maar hij staat voor me, en ik schep de soep op. Het is uitgegroeid tot mijn soep. Ik eet hem op, en ik sta op en vergat dat de soep niet mijn favoriet was. Op de een of andere manier, was het mijn soep. Nu verlaat ik de tafel."

En dus stijg je op. En zo overwin je wat op je weg is gekomen. Het is misschien niet de soep die jij zou hebben gekozen. Aan de andere kant, je eet hem op, en je staat op van de tafel, en je gaat verder. Op die manier ben je een held. Op die manier moet je het leven tegemoet gaan. Je staat op. Je blijft doorgaan. Je danst op je eigen melodie.