Jij hebt het gewicht van de wereld op je schouders gedragen, zo lijkt het voor jou, nietwaar? Je voelt dat het gewicht van de wereld op je schouders rust. Je voelt een zwaarte.

Je hebt Mij eerder misschien verkeerd verstaan, want Ik heb gezegd dat de Realiteit is dat jij het Licht van de Wereld draagt. Jij bent het Licht van de Wereld. Licht is gewichtloos. Het Licht Dat Jij Bent gaat voorbij aan de wereldse afmetingen.

Kom tot Mij en neem een lading van je schouders af.

De last is een zaak van het verleden. Niet langer zijn er concepten zoals zwaarwegend of bezwaard voelen. Er zijn geen zwaargewichten meer. Jij bent er geen. Jij bent meer zoals een witte bloembol die in de winter binnen in een pot gezet is. Zelfs in de winter is je leven nu lente. Nu is het lente het hele jaar door. De lente is nu het seizoen dat gereserveerd is voor jou.

Het voorjaar is de lente van de liefde. Liefde gaat omvangrijk groeien. Liefde gaat jou op de schouder tikken. Liefde gaat jou optillen en jou op haar schouder dragen. Liefde zal je ontvoeren en je nooit laten gaan, want liefde is jouw natuurlijke Staat van Zijn.

Nu zal liefde vanaf de daken worden gezongen, vanaf de nokken, vanuit elk hart in de stad. Liefde is niet langer gereserveerd voor bepaalde gelegenheden. De liefde staat niet langer op een laag pitje. Nu is liefde de leider van het roedel. Liefde heeft de overhand genomen. Het is niet zo dat de tijd nabij is. Dit is het moment waarop allen hebben gewacht. Het is catastrofaal. De tijd is niet langer binnen handbereik. De tijd is hier. De lente twijfelt niet langer en neemt niet langer geen beslissingen. De lente is hier, ongeacht wat jouw agenda zegt of jouw weerman voorspelt. De winter van je waarneming is voorbij. Kerstmis is gekomen.

De ban van de toverspreuk waar je in bent geweest is opgeheven. De zon is door de mist heen gebarsten. Je herinnert je niet langer hoe je moet huilen. Jij kunt geen tranen produceren, zelfs als je het probeert. Je vraagt je af hoe iemand kan huilen als ze in plaats daarvan kunnen glimlachen. Als er regen op je gezicht valt, glimlach je en lacht. Terug naar de liefde. Terug naar vrolijkheid.

Maar nee, je gaat niet langer terug. Je gaat voorwaarts naar de liefde en de vrolijkheid en nieuwe wonderen. Je huppelt verder naar wat het volgende is en wat het volgende is, is vreugde en meer vreugde totdat het enige wat je kent vreugde is. Cowabunga! (Allemachtig!). Niet alleen ben jij het Licht van de Wereld, jij bent ook de Vreugde voor de Wereld. Jij bent de Koning die gekomen is. Als Ik Koning ben - die Ben Ik - dan moet jij dat dus ook zijn. De troon waar Ik op zit zal jouw troon zijn. Jij zult naast Mij zitten. Jij zult Mijn rechterarm zijn. We zullen genieten en beslissingen nemen die waardig zijn voor iedereen. Wij zullen geven en Wij zullen oogsten en Wij zullen bewijzen leveren voor hetgeen men zich afvraagt.

Dit mag niet worden uitgesteld. Dit is onmiddellijk. Geen grapjes meer maken. Ga er nu naar toe.

De dageraad is gekomen en de lente is hier en het ligt voor het oprapen. Alles wat is aangekondigd is aangekomen. De heerlijkheid is aangekondigd en de heerlijkheid is aangekomen.

Zelfs in de stilte is de aankomst van de heerlijkheid aangekondigd. Jij kondigt haar aan. Jij introduceert haar. Jij verkondigt haar. Jij leeft haar. Dit is niet de eerste keer. En er is nooit een laatste keer. Dit tijdperk van liefde is nieuw leven ingeblazen en het is niet van plan om te vertrekken. Al het andere zou kunnen vertrekken, maar de liefde heeft haar plek opgeëist en zij is binnenin Ons Gemeenschappelijke Hart.