In de Hemel is er niet zoiets als Opschieten. Evenmin is er zoiets als Afremmen. Opschieten en Afremmen zijn zelfs geen mogelijkheid in de Hemel. In de Hemel pulseert een idee. Het is een moment. Er is geen plannen van, geen groot besluit nemen, geen bestuursvergaderingen. Het idee wordt gedaan. Het is over. Het circuleert door het Universum, want er is geen tijd in de Hemel om in te speculeren. Er is Oneindigheid die het concept van tijd er buiten laat. Tijd in de Hemel is een onmogelijkheid. Tijd hoopt zich niet op in de Hemel.

Er zijn ook geen opslagplaatsen in de Hemel. Er is ook geen aanlegplaats. Denk aan de meest gelukkige tijd van jouw leven op Aarde, toen alles gemakkelijk was en alles zoet als een droom die uitkomt, en je zult een vingerhoed hebben van hoe liefdevol het is in de Hemel. Het is niet zo dat je fladdert in de Hemel. Er is geen landingsplaats nodig of geboden. Er is geen schoonmaken of onderhoud dat gedaan moet worden. Grote mobiliteit in de Hemel. Geen barrières. Als je erover nadenkt, zijn tijd en ruimte op Aarde dan geen barrières?

In de Hemel zijn er geen beperkingen om te doorbreken, want er zijn geen beperkingen.

Tijd en ruimte confronteren jou op Aarde waar je ook gaat. Tegelijkertijd zijn de concepten van tijd en ruimte een zegen voor je, een gemengde zegen. Tijd en ruimte commanderen jou rond. Ze nemen jouw leven over en toch geven ze jou grote vreugde. Je kijkt buiten je en er is zonneschijn of regen of een ander van de elementen en ze komen in het seizoen. Er zijn geen seizoenen in de Hemel. Het concept van seizoenen bestaat niet in de Hemel net zo min als de afwezigheid van vreugde in de Hemel bestaat.

Er stroomt zuivere liefde in de Hemel en meer van die essentie van liefde stroomt jullie leven in. Je wordt door wonderen omringd die liefde brengt. De Hemel is een opwindende dimensie, maar contrast vindt niet plaats. Als alles liefde is, wat kan er dan nog meer zijn? Er kan niets ontbreken want alles is goed en alles is het allerhoogste. In de Hemel gaat liefde emotie te boven. Volheid van Liefde is gewoonweg aanwezig. Goddelijke Volheid van Volheid.

Je kunt net zo goed beginnen klaar te zijn. Je bent stijgend terwijl de Hemel opzij leunt en naar jou reikt. Het is niet zo dat je moet stijgen. Je kunt zelfs stijgen loslaten. We zouden kunnen zeggen dat engelen en Ik voorover leunen om jou op te pakken en je hier te brengen. We zouden dat kunnen zeggen. Toch is er geen op en neer in de Hemel. Er is geen hier en daar. Laten We zeggen dat Liefde jou vult als licht en je verheft je tot jouw werkelijke waarde. Ach, je wordt rechtopstaand hoewel er niet zulke dimensies zijn in de Hemel.

Ik ben al in jouw hart, niet slechts als theorie maar als Realiteit. Het is niet echt dat je de Hemel binnengaat. Je maakt je ogen helder, je laat niet-erkenning los, en je begint te zien wat altijd geweest is. Je bent een virtuoos van de waarneming geweest, die zag wat er niet is en niet zag wat er is. Nu begin je te zien. Je begint de Werkelijkheid te voelen die natuurlijk waarneming te boven gaat.

Beslist, We kunnen zeggen dat je jezelf optrekt naar de Realiteit van de Hemel, hoewel je jezelf niet echt optrekt. Je kunt jezelf optrekken naar waar je al bent. Je kunt alleen maar hier bij Mij diep in je hart zijn, en niet voor jezelf alleen, want wat is daar de lol van?