De kracht van je denkgeest (brein) is enorm. De kracht van het geloof is enorm. De kracht van je hart is echter groter. Je hart kan alles overtreffen. Jouw ware hart kan dat. Ik spreek niet over het feit dat je hart wordt overtuigd door dit of dat. Ik heb het over je zuivere hart, overgelaten aan zijn eigen bevindingen. Je hart weet alles. Diep van binnen, weet je hart alles. Je ware onbedekte hart kent de Waarheid. Hij weet alles, alleen, te vaak, is je hart is bedekt, beschermd als het ware, omdat je brein besluit dat afdekking een goed idee is. Jouw brein neemt dit idee aan. Dit idee wordt verspreid, goed geadverteerd en je bent verkocht.

Kom dichter bij je hart en je komt dichter bij Mij. Ja, Ik heb je denkgeest geschapen. Dit was een goede zaak, maar denkgeest en denken in de wereld zijn verheerlijkt, en je denkgeest neemt het over, alsof je hart minder belangrijk is. Je hart is het belangrijkste van alles. En de harten van anderen zijn dat ook.

Het hart kan sturen met zijn ogen dicht. De denkgeest stuurt in vele richtingen, vol met al zijn kennis die afkomstig is van ergens anders. Het hart is trouw aan zichzelf als het niet dicht getimmerd is.

Jouw ware hart is niet gemaakt van bevliegingen en er-het-beste-van-maken. Je hart is de Alwetende. Je hart is de Alwetende, want in je hart is het, waar Ik verblijf. Ik ben in je hart, maar jij hebt je hart getraind om te wachten op instructies van je denkgeest.

Lijkt jou dit vergezocht? Verteert jouw voedsel niet vanzelf zonder jouw toestemming of instructies? Schijnt de zon niet zonder dat Ik haar er elke ochtend aan herinner? Moeten bloemen de beslissing tot bloeien maken? We hebben het hier over hetgeen dat vanzelf spreekt.

Net zoals wanneer het koud is, het vanzelfsprekend is voor jou om bij het vuur te zitten, zo is het vanzelfsprekend voor jou om bij je hart te zitten. In je hart ligt het inzicht waar jij naar verlangt. Moge jij alle weerstand tegen de vrije stroom van je hart loslaten. Moge jij horen wat jouw hart weet en niet zo veel wat jij denkt dat jouw individuele denkgeest zou moeten beslissen.

Het is hiermee net als met Godwriting (horen van God). Je moet het toestaan. Je kunt het niet sturen. Je kunt niet zorgen dat het blijft waar jij denkt dat het heen zou moeten gaan. Je denkgeest is niet de beslisser van wat Ik ga zeggen. Zou Ik worden beperkt door wat jij gelooft? Het is aan jou om Mij te laten spreken en aan jou om jouw hart te horen.

Ik begrijp dat je soms niet zeker weet wanneer je de Waarheid hoort in je hart of wensen en willen. Jij hebt misschien vaak de neiging om gevoelens van je hart ergens met een kruiwagen heen te brengen. Doe dit niet langer. Maak gebruik van jouw hart. In je hart ligt de Oneindigheid van de Waarheid. Jouw hart heeft weet van waarover hij spreekt, als je toch eens onder het oppervlakte lawaai zou kijken en je denkgeest uit de weg van jouw hart kon halen.

In Mijn land regeert het hart. Het hart bevat het bewustzijn van de Waarheid. Op deze manier is jouw hart meer geleerd dan je denkgeest. Je denkgeest is een planner, een vaststeller, een herverteller van verhalen. De denkgeest kijkt naar het verleden voor zijn bewijs, terwijl het hart het niet nodig heeft om onderzoek te doen, want het hart weet. Het hart weet. Jouw hart weet. Je kunt je hart niet voor de gek houden. Zaak is dat jij je denkgeest aan zet en jij zet je hart uit. Maak goed gebruik van de begeleiding van jouw hart. Kom dichter bij het weten van wat je hart zegt. Je hart spreekt tot je, net als Ik, in en los van Godwriting (het horen van God).

Beschouw Denkgeest en Hart als Mijn twee goede zonen en ook jouw twee goede zonen. Je houdt van ze allebei, maar je denkgeest heeft de neiging om meer warhoofdig te zijn dan je hart, dat het refrein van Mijn hart zingt. Misschien kunnen We jouw denkgeest de verloren zoon noemen en jouw hart, de zoon die Thuis blijft bij Mij als hij niet wordt overstemd door zijn broer, de denkgeest.