Volg je gedachten over Mij. Kijk eens waar die toe leiden. Je gedachten over Mij zijn als de kruimels die Hans en Grietje hielpen om de weg terug te vinden. Jij vindt jouw weg terug naar waar je begon. Je begon met Mij. Je eindigt ook met Mij. En toch is er in werkelijkheid geen begin en geen einde. Er valt geen streep te trekken.

Er valt zelfs nog geen cirkel van Onze liefde te trekken, want Onze liefde is onbegrensd. Niets kan die bevatten. Liefde is een rivier die stroomt. Geen dam kan haar tegen houden.

Allen zijn binnen in deze liefde die Wij delen. Niemand valt er buiten. Er is geen buiten om in te zijn. Er is alleen maar wat Wij de Innerlijke Cirkel van Liefde noemen, en toch bestaat er net zo min een binnen als een buiten. En je bent nooit zonder liefde. Het mag je dan soms zo toe schijnen, maar dat is omdat je jezelf hebt afgeleid met iets anders op de levensweg.

Het grootste moment van liefde dat je ooit hebt ervaren is alleen maar een druppel in de emmer. Het is een heel klein stukje van de liefde die jij bevat. Het is een brokje op een cracker die jou geserveerd wordt als iets dat de eetlust opwekt. Denk niet dat Ik de grootsheid ontken van liefde die jij gevoeld en uitgedrukt hebt. Ik zeg je dat er nog grotere liefde is, en dat het zich allemaal binnenin jou bevindt. Ik wil graag je bewustzijn vergroten van juist de liefde die jouw hart omvat, ook al kan al die liefde niet omvat worden.

Wel, de liefde binnen in jou is groter dan de zon die de wereld verlicht. Het Universum is een grote ruimte van liefde. Het stroomt over. Je kunt er op elk moment dat je dat wilt nog meer uithalen, ook al bevat je al alle liefde in de wereld precies in je eigen hart. Je stroomt over van liefde. Je kunt er niet los van komen. Je kunt een poosje ontsnappen aan al deze liefde, maar niet voor eeuwig.

En toch waarom zou je al deze liefde ontkennen ? Waarom zou iemand de andere kant opkijken en doen alsof het er niet is ? Waarom zou iemand zich inhouden wanneer liefde hem bemoedigt om in Heaven te zijn en daaraan voorbij ?

Wat is er dan voorbij Heaven, zou je kunnen vragen. Wat daar voorbij is, is nog meer Heaven, en meer en meer en meer. En die uitgestrektheid van Heaven bestaat binnen in jou. Wanneer je jezelf deze liefde ontzegd met je liefde, deze liefde binnen in je die echt van Mij is en allemaal voor het grijpen ligt.

Hoe ter wereld kan er toch een weerstand tegen liefde bestaan wanneer liefde alles is dat er is ?

En toch is er een weerstand tegen. Het is zelfs wel gebeurd dat je liefde je rug toekeerde, alsof het iets was dat smakeloos is en achterbaks. Liefde is alles, en toch wordt liefde verborgen of verzocht te wachten. Waarop wachten, vraag Ik Mij dan af.

Jullie barsten van de liefde, en jullie houden het terug, alsof liefde iets is om je over te schamen, iets onvolwassens, een overblijfsel uit de kindertijd. Geliefden, wie maakt het wat uit wat liefde is, behalve dan dat liefde uitgedrukt wil worden, en wil dat jij haar uitdrukt ?

Liefde wil dat je haar door het Universum heen wervelt. Er is meer dan genoeg liefde voor allen, en toch is zo ongeveer iedereen nog hongerig naar meer. Nou, dan, serveer iedereen liefde. Draag het op een schaal of gooi het weg als een bruidsboeket. Het maakt niet uit. Het gaat erom dat je je liefde niet in reserve houdt. Breng je liefde op het speelveld. Hoe goed als vanger of werper zul je durven te zijn?