Je vraagt jezelf vaak af: "Waar is het allemaal voor? Waar is dit ruwe pad in het leven voor?".

Je hebt Mij horen zeggen dat het leven er is voor liefde. Ja, dat is het, om jouw hart te laten expanderen en om jou als vanzelfsprekend liefde te laten uitreiken. Het is er voor onderzoeking en avontuur en voor een stoeipartij in het park. Het is er voor jou. Jij bent de weg die je neemt. Jij bent de held en je bent degene die zijn weg in het bos vindt. Net als een bos groei heeft, heb jij die.

Zou je er echt voor gekozen hebben het groene bos, zijn bomen, zijn bladeren, zijn boodschappen aan jou mis te lopen? Zou het je spijten dat het leven aan jou werd uitgereikt om jezelf erin te vinden? Zou dat echt zo zijn? Zou het je spijten dat je de Eeuwigheid en Oneindigheid en alles wat ze met zich meebrengen, zou kunnen leren of beginnen opnieuw te leren?

Je zegt misschien dat je ze niet geleerd hebt. Je zegt misschien dat je ze vermeden hebt en dat dat de draagwijdte van je leven geweest is.

Toch heb je leven gehad. Je nam jouw beurt met het slaghout. Wat je ook mag denken, je hebt een homerun gemaakt. Je ging ergens. Je deed iets. Je deed een gooi naar het leven. Je monsterde je weg erdoor. Je liep in de bossen. Je vertrok en op een dag kwam je terug waar je vandaan kwam en nooit was weggegaan, wat precies hier bij Mij is.

Je had een Reis der Verbeelding, want de Reis in het Leven is helemaal fantasie. Hij is een schilderij of hij is een film en jij speelt je rol uit alle macht. De held in een drama groeit. Hij blijft niet hetzelfde. Hij groeit. Waarover jij ook mag mopperen, je bent gegroeid.

Je hebt dit schilderij van jezelf geschilderd als een hoofdstuk in je boek. En je hele boek is fictie. Het voelt alsof het gebeurd is. Iedereen gelooft dat het gebeurde. Alleen wordt iedereen bedot of, nauwkeuriger, bedot zichzelf voor wat betreft wat echt is en wat niet echt is. In de meeste gevallen heb je het achterstevoren.

Omarm vandaag je leven. Het is een goed leven. Je hebt het goed geprobeerd. Je naam een risico en je leefde het. Je ging aan boord van een Boot van het Leven en je voer uit. Je voer op de golven. Je bent de oprollende en afrollende golven. Wat zijn de golven actief. Wat gaan ze erin en eruit. Golven zijn bezoekers van het oppervlak van de Oceaan. Golven komen op uit de diepten van de oceaan om de oppervlakte te bezoeken en terug te duiken in de volheid van de diepten. Hé ho.

En je vraagt: "Waar is de reis voor?". Hij is voor de reis. Hij is voor het roeien met de riemen. Hij is voor de roeispanen die in de Wateren spatten van waar jij kwam. Hij is voor ervaring. Hij is voor de liefde ervan of er het gevoel van te krijgen. Hij is voor de uitbundigheid. Golven gaan omhoog en omlaag, erin en eruit, en jij, die op de golven vaart, gaat op en neer met ze, en toch ben je niet echt aan de genade van de golven overgeleverd. Je bent de golven, dus bent je aan de genade van jezelf overgeleverd.

Er is geen daar buiten behalve zoals jij het ziet. Er is werkelijk alleen maar hier binnen, in jouw hart en in het Mijne. De hele rest is een gespeeld verhaal. Jouw verhaal is het sprookje en je bedenkt het gaandeweg, of je volgt het, of je ontwerpt het. Je denkt er zeer zeker over. Je bent je eigen autobiografie aan het schrijven. Je krabbelt hem. Je staat er doodsangsten over uit. Spring nu van vreugde om jouw verhaal dat je haastig schrijft terwijl je onderweg bent.