Het is niet nodig jezelf de vraag te stellen: "Ben ik gelukkig?". Je bent gelukkig totdat je jezelf begint af te vragen of je het bent. Je verliest je directheid zo gauw je de gelukstoestand van jouw Wezen in twijfel trekt. Geluk is geen zelfbewustheidstechniek. Zo gauw je je aandacht op jouw geluk vestigt, gaat het weg. Geluk vat jouw vragen op als ontslag.

Zo gauw je jezelf afvraagt: "Ben ik gelukkig?" begin je aan redenen te denken waarom je niet gelukkig zou zijn. Zo gauw je jezelf afvraagt: "Ben ik werkelijk echt gelukkig?" verlies je je gelukstoestand. Het is alsof geluk in verlegenheid wordt gebracht en zijn gezicht bedekt. Jouw natuurlijke toestand is die van geluk.

Als iemand hoogtevrees zou hebben en niet wist dat hij op een richel liep 20 meter boven het voetpad, zou hij niet bang zijn. Zo gauw hij zich ervan bewust wordt, komt er angst op. Bewust besef is niet altijd de beste plaats om te zijn.

Het is beter niet in twijfel te trekken waar je bent.

Als je bij een creatief project betrokken bent, schilderen of muziek of schrijven bij voorbeeld, dan denk je niet: "Ben ik gelukkig?". Dat ben je gewoon.

We zouden de gelukstoestand kunnen beschouwen als zoiets als Godwriting (met God schrijven). Als je bezig bent met Godwriting, ben je in die toestand van Godwriting. Als je tegen jezelf zegt: "Ben ik aan het Godwriten? Is dit echt Godwriting?" dan ben je buiten die toestand.

Als je jezelf zulke vragen stelt, vestig je je aandacht op jouw bonte zelf. "Gebeurt dit of dat?". Er moet niet over geluk nagedacht worden. Begrijp je wat Ik bedoel? Zulke vragen stellen is een hindernis voor geluk opwerpen. Geluk is zich niet van zichzelf bewust.

Als je een roos voortdurend vraagt: "Ben je een roos? Ben je echt een roos? Ben je altijd een roos?" zal zelfs een roos zich beginnen af te vragen wat haar eigen identiteit is. Een roos kent haar rozenheid. Rozenheid is. Een roos is een roos is een roos. En jouw natuurlijke staat is geluk.

Als je je afvraagt of je gelukkig bent, onderbreek je geluk. Als je je afvraagt: "Doe ik het juiste?" dan aarzel je. Als je je afvraagt: "Zou ik meer geld aan dit voorwerp moeten besteden", dan aarzel je.

Als je jezelf afvraagt: "Ben ik gelukkig?" kun je alleen maar aarzelen. Een minuut geleden, was je gelukkig. En nu denk je erover na. En je duwt geluk van een klif af.

Andersom werkt het echter niet hetzelfde. Als je zegt: "Wat ben ik ongelukkig. Hoe kan ik zo ongelukkig zijn?" wordt jouw ongelukkig zijn erger. Je wordt er zeker van. Jouw ongelukkig zijn is waarschijnlijk nog erger dan je dacht. Nu word je wanhopig ongelukkig.

Denk liever aan andere dingen dan aan jouw staat van gelukkig of ongelukkig zijn. Geluk is geen denktoestand. Je kunt jezelf niet gelukkig maken. Het beste wat je voor geluk kunt doen is er niet aan denken. Wees het.

Je hebt een bron van onderliggend geluk. Maak haar niet troebel. Als je het water analyseert, roer je het om. Dat is hoe je het troebel maakt. Maak jouw geluk niet langer troebel. Laat het met rust.

Als je aan je geluk wilt toevoegen, voeg dan aan het geluk van iemand anders toe. Voeg zeker niets toe aan het ongelukkig zijn van een ander. Zelfs als je de gedachte: "Ik zou graag iets doen wat mijn vriend gelukkig zal maken" hebt, dan voeg je toe aan je eigen geluk.

Naar binnen gaan betekent niet vragen over jouw geluk stellen. Geluk is altijd het jouwe, maar het is niet iets wat je bezit. Het is iets wat je bent.