Laat het leven een uitstapje zijn. Je zou kunnen zeggen dat dat nonchalant is, en toch, waar staat het geschreven dat je het leven zo ernstig moet nemen dat je er wanhopig van wordt ? Dat betekent niet dat je lichtzinnig in het leven moet staan. Dat betekent niet dat je licht moet denken over andermans ernst. Jij bent niet de hofnar. Neem anderen serieus, maar je zelf niet zo erg. Wees luchthartig. Op Aarde is leven per slot van rekening een spel. Het is een spel dat je blijft spelen. Doe mee met de sport. Het is je bezigheid. Het hoeft niet je hoofdbezigheid te zijn. Het spel spelen hoeft niet je hele gevoel van Zijn te overheersen. Hoe je het schijnbaar doet in het spel van het leven is niet wie je bent. Dat je geniet is meer zoals je bent.

Je bent zeker niet de piekerbult die jij van jezelf gemaakt hebt. Uiteraard kan dat deel uitmaken van jouw spel en je observeert jezelf, je zorgen makend en racend en over jezelf struikelend in je ijver om een home-run te maken, of tenminste de leeuwen en tijgers door wie jij je omringd voelt, tegen te houden. Wend die gedachten af, die wilde dieren zien die jou achtervolgen of voor jou op de loer liggen. Maak je gedachten meer in de trant van lieve knuffels die heel erg graag door jou opgepakt willen worden.

Verander het spel van het leven in een vriendschappelijke wedstrijd. Wees thuis in deze wedstrijd. Je speelt het in je eigen voortuin, of voorhoofd, zullen We zeggen. Goed spelen hoeft niet vol er voor gaan te betekenen. Het is immers maar een spelletje. Je hebt niet slechts één poging om te spelen. Het spel begint op elk moment opnieuw. Neem de kansen waar, geliefden.

Neem je eigen leven met een korreltje zout. Het is niet nodig om met een scheef oog naar je leven te kijken. Het is toch bezig. Het neemt zijn beloop. Je kunt op geen enkele manier weten hoe dat beloop zal zijn, en dat kan ook de reden zijn waarom jij je adem inhoudt, wachtend op iets dat je niet wil dat het je overkomt. Je stelt je scenario's voor, vaak de ergste scenario's die je maar kunt bedenken. Stel je betere voor. Denk aan andere mogelijkheden, en kies je favorieten.

Wat als je sporadisch blije dromen zouden uitkomen? Denk aan hen. Denk aan hetgeen je wenst dat er zal gebeuren en laat je angstgedachten gaan. Ze horen niet bij jou. Ze maken je onbekwaam. Jouw keuze van gedachten kunnen je in een kerker plaatsen. Jouw keuze van gedachten kunnen je net zo goed in een uitgestrekte vallei of op de maan plaatsen. Gedachten kunnen alles doen. Je kunt je gedachten opnieuw bedraden. Je kunt je gedachten hetzelfde als Kerstverlichting maken, zelfs net als de zon.

Je roeping in het leven luidt niet bezorgdheid, angst of twijfel. Zij zijn niet je vrienden. Zij zijn erop uit om je te krijgen. Zorgen, angst en twijfel laten je op een spijkerbed liggen. In de werkelijkheid van het leven op Aarde lig je op een bank, of een bed, of op een matras of op de vloer, of op de Goede Aarde buiten, met de sterren om naar op te kijken.

Je hebt nu alles wat je nodig hebt. Jij zegt dat het anders is. Je kunt zeggen dat je iets mist. Dat is je eerste fout. Jij hebt nergens gebrek aan. Ga in een andere richting als je wilt, maar laat het concept van gebrek achter.

De Aarde is het Land van Overvloed, Geliefden. Je hoeft je leven niet in te zamelen. Leef je leven. Pluk de druiven van de wijnstokken, die groeien. Ga de velden van je keuze in. De echte hekken worden gevormd door je gedachten.