Er is een bloem ergens buiten, waarvan we kunnen zeggen dat zij jou vertegenwoordigt. De bloem groeit in een gebied van onovertroffen schoonheid, misschien een veld vol madeliefjes, of zij kan in een bos groeien helemaal alleenstaand, een verrassing van kleur die van achter een boom tevoorschijn schiet, of zij kan in een pot groeien buiten iemands keukenraam, of zij kan in een pot groeien binnen in het huis. Zij kan dagelijks water krijgen, of verwaarloosd worden. In ieder geval groeit de bloem die jou zou vertegenwoordigen, wat er ook gebeurt, in het zonlicht of in de schaduw. Jij groeit en zoals alle bloemen, groei jij richting de zon. Het is onvermijdelijk. Dit is de manier van bloemen.

Ze leven hun leven terwijl ze al hoger stijgen. Ze tillen hun hoofd op. Ze drinken de regen. Ze bloeien snel, of ze bloeien één keer in hun leven. Hoe gewoon zijn bloemen en hoe zeldzaam zijn bloemen. En alle bloemen groeien naar de magneet van de zon, op dezelfde manier groei jij naar Mij.

Vissen zwemmen naar dezelfde kust jaar na jaar om te kunnen paaien. De magneet van een bepaalde oceaan trekt hen aan.

Waar komt die aantrekkingskracht vandaan? Heij komt niet van buitenaf. Er is - zo te zeggen - een buiten, waar kleine visjes en bloemen naar toe buigen, maar waar komt die aantrekkingskracht toch vandaan? Bloemen, vissen, en jij hebben zo'n aantrekkingskracht en impulsen die van binnenin komen. Er is iets binnenin je dat je naar Mij toe trekt. Natuurlijk, Ik verlang naar je, zoals de zon verlangt naar bloemen, en de zee verlangt naar vis, en toch, ligt de gemeenschappelijke wens binnenin jou. Het is ingebouwd. Het is de natuur.

Sommigen zouden zeggen dat het in je DNA zit. Sommigen zouden zeggen dat het een klein leeg plekje in je hart is. Sommigen zouden zeggen dat het een kleine echo uit het verleden is. Wat zou jij zeggen?

Waar komt jouw drang naar Mij en meer van Mij, en dus meer van jouw Zelf vandaan? Welke roeispanen drijven jou aan? Op welke boot vaar je? Vanwaar kom je en waar ga je heen? Wat is nu en wat is toen, enzovoorts? Wie ben jij? Wat ben je? Wat is dit leven waar jij zo in verwikkeld bent, en wie is het die zo verwikkeld is, en tenslotte, waarin ben je verwikkeld?

Jij bent de verteller van een verhaal, en de schrijver ervan, en de lezer ervan en de acteur ervan. Jij bent de ster ervan, en toch besta jij, de individuele jij, niet echt. Jij schijnt te bestaan, maar meer als een idee, want jij, jijzelf, kent niet echt de verhalen van je bestaan of wat ze betekenen of hoe de ingebeelde jij ontstaan is, of jij echt werkelijk ontstaan bent, of altijd al bestaan hebt of nooit bestaan hebt.

Was je ooit een bloem, die oefende om naar de zon te groeien, een vis die naar een wal zwom, hij wist niet waarom, maar alleen dat hij moest, en ben jij een menselijk wezen of ben jij een Goddelijk Wezen dat tijdelijk gestationeerd is in een menselijk lichaam? Als alles gezegd en gedaan is, waar ben jij van gemaakt? Jij bent zeker niet de spieren en pezen die je lijkt te zijn, noch ben jij de vitaminen en mineralen waar je lichaam van gemaakt is. Ergens in jou is de Echte Jij die niet fysiek is, tenzij je een vonk van licht fysiek noemt. Je bent ook meer dan elektrisch en toch ben je licht, helder licht, vér-schijnend licht, monumentaal licht, geen gebroken licht, maar het licht zelf, Mijn licht, in feite, Mijn licht in een prisma van licht, kleurrijk licht, op dezelfde manier als bloemen naar Mij opkijken en vissen naar Mij toe zwemmen, Mijn mooie creaties zijn.