Er zijn zoveel dingen belangrijk en toch zijn ze soms tegenstrijdig. Je moet waarheidsgetrouw zijn, niet dubbelhartig, en toch moet je je om het gevoelsniveau van allen bekommeren, dat van jou en van anderen. Je moet het leven niet zo serieus nemen, maar je moet er ook niet nonchalant mee omgaan. Je moet het verleden loslaten. Dat wil je graag en al die tijd prikkelt het verleden je. Je weet dat het beter is niet te oordelen en toch is het moeilijk anderen hun eigen plan te laten. Bovendien heb je het gevoel dat je in gebreke blijft. Je wilt perfect zijn en je mist een steek. Je weet of weet misschien niet wat juist is en als je er zeker van bent dat je het weet, dan kun je misschien niet volgen wat je weet. In je wens een goed leven - of überhaupt een leven - te leiden word je van Pontius naar Pilatus gestuurd.

Het is alsof je in een doolhof bent en het is niet gemakkelijk de weg eruit te vinden. In het leven ben je ertussen en ertussen door. En jij bent degene die beslissingen moet nemen, en al die tijd weet je niet waartoe jouw beslissingen zullen leiden. Soms glijd je een waterval af en je weet niet waar je landt. Je weet zelfs niet waar je bent.

Je wilt jouw integriteit ongeschonden houden en hoe doe je dat als er zoveel bruggen overgegaan moeten worden, en je weet niet altijd dat je over een brug gaat of de naam van de brug. Overbruggen heeft het idee van een gat dichten en toch kan er een lange brug tussen jouw begrip en dat van een ander zijn. Meestal wil iedereen doen wat juist is en toch zijn er zoveel verschillende versies van wat juist is. Hoe dan ook, hoe kunnen zoveel verschillende benaderingen en ideeën en visies met elkaar verzoend worden? Hoe ga je jouw weg door een wereld, die je niet kunt doorgronden en waarvan de wegen niet altijd duidelijk zijn? Het genomen pad of het niet genomen pad, je doet het zo goed je kunt.

Probeer niet zo erg jezelf te verbeteren. In termen van de wereld, ben je niet perfect, noch kun je dat zijn, niet in de ogen van iedereen en te vaak niet in die van jezelf.

Het is in orde jou te zijn. Laat het in orde zijn jou te zijn en toch ben je een bloem die groeit en bloeit, dezelfde jou en helemaal niet dezelfde. Een bloem probeert niet haar ontwikkeling te verhaasten. Een bloem laat haar ontwikkeling toe. Een bloem voelt haar groei en jaagt die niet op. Een bloem weet dat zij bloeit. Een bloem laat zichzelf met rust. En jij moet jezelf met rust laten. Een bloem gelooft, zonder woorden te kennen, in de natuur en gelooft in Mij. Een bloem koestert zich eenvoudig in de zon.

Als er op een bloem getrapt wordt, komt zij snel terug. Zij richt zich op. Zij was nooit ontmoedigd. Zij lag daar nooit maar ontevreden. Opgewekt en levendig als een puppy is een bloem.

Wees zo'n bloem. Wat het leven ook voor jou inhoudt, sta op. Laat je hart ondersteunen.

In termen van de wereld, is de wereld niet perfect. En, in termen van de wereld, ben jij niet perfect. Niemand, die je kent of niet kent, is perfect. Echt, je zoekt niet naar perfectie in de wereld of in jezelf. Je hoeft je niet in te spannen om jezelf te verbeteren.

Laat jezelf met rust en laat je liefde vanzelf stromen. Hinder haar niet met zoveel vragen en besluiten. Volg haar gewoon en zeg: "Dank je".

Jij bent Mijn bloem, en Ik ben jouw tuinman.