Je hebt opinies over het leven en sommige van je meningen zijn opgewekt en sprankelend. Je kunt zeggen dat de donkere aspecten van het leven waar zijn. Ze zijn waar zoals jij ze ziet en het is waar dat donkere elementen van het leven zoals jij ze ziet, je terneerdrukken.

Het is evenzeer waar dat de vrolijke elementen jou opbeuren en je wordt zo licht als een veertje. Wat zou je liever zijn? Zo zwaar als een steen of zo licht als een veertje. Wat zou je kiezen? Welke keuze zal jou gemakkelijker naar de Hemel tillen? Elke dag, misschien vele keren per dag, kies je een steen of een veer. Waarop baseer je jouw keuze? Je zegt dat het de realiteit is.
Je zegt misschien dat er meer stenen in de wereld zijn dan veertjes.

Ik vraag Mij af waarom jij je verplicht voelt op te komen voor de zwaarte en licht te denken over de lichtheid van de veren. Je kunt zeggen: “Het is waar dat veren bestaan, maar stenen zijn meer geaard. Stenen zijn steviger. Veren zijn niet zo groot. Ze zullen je niet ondersteunen.”

En dus worden jouw opinies zwaarwichtig in wat jij noemt realiteit.

Feiten en realiteit zijn niet een en hetzelfde. Verzamel feitelijkheid als je wilt, en waar brengt jou dat? Laten We dan feitelijk zijn. Stenen houden je neer. Dat wat jij realiteit noemt onderdrukt jou, houdt jou neer, houdt jou ondergedompeld waar je misschien helemaal niet zijn wilt. Bij het kiezen van wat jij realiteit kunt noemen, doe je er goed aan jezelf te houden waar je bent. Zou het een goede proef van de Realiteit zijn als je ophoudt waar je bent en ergens anders opnieuw begint?

Als je in de knel zit, wil je er dan niet uitkomen?

Als je er de voorkeur aan geeft in een lastige situatie te blijven zitten, dan is dat jouw vrije keuze. Als je er wel de voorkeur aan geeft de plaats te verlaten waar je nu bent, dan zijn er andere gedachten te omarmen die jou mee op reis zullen nemen. Niet een vlucht van de verbeelding, geliefden, maar een reis.

Laat Mij je vragen: Als je de keuze hebt tussen vast blijven zitten of op reis te gaan om nieuw land te bezoeken, wat zou jou er dan vanaf houden dezelfde keus te maken zoals je gedaan hebt, en wat zou jou er vanaf houden een nieuwe keus te maken? Wil je echt omwille van een soort obscure werkelijkheid, weer dezelfde koers varen?

Hier is je kans om op de Oceaan te varen. Zou je die afwijzen?

Het klopt. Er wordt jou geen kaart gegeven. Er wordt jou geen garantie gegeven. Er wordt jou een keuze gegeven.

Als je over de huidige route die je neemt klaagt en je kiest dezelfde route weer, wat ben je dan aan het doen? Wat ben je aan het kiezen?

Het is waar, het is niet alles goud wat er blinkt. Op dezelfde manier, wat doet jou denken dat je een contract hebt voor ijzer? Goud is net zo echt als ijzer.

Toegegeven, er is geen veilige weddenschap.

Is het mogelijk bij je opgekomen dat veiligheid niet het probleem kan zijn? Jezelf houden zoals je geweest bent mag vertrouwd zijn, maar vertrouwdheid en veiligheid zijn niet noodzakelijkerwijze hetzelfde. Er zijn geen garanties zoals jij zou willen dat garanties zijn. Er is echter gelegenheid. Thuis in de leunstoel in een hoek blijven zitten, is niet altijd jouw beste keus.

Wat Ik zeg is het leven een kans te geven andere richtingen te nemen. Net als een rivier, sta het leven toe te stromen. Zwem in de wateren van het leven en wees er niet bang voor. Zwemmers leren zwemmen. Zij leren hun angst opgeven zodat ze kunnen zwemmen. Op de wal staan heeft zijn vreugde. In de oceaan zwemmen biedt niet-gerealiseerde vreugdes.