Geef liever liefde dan vragen te stellen. Is het echt zo moeilijk om liefde te geven? Moet er eerst een inquisitie komen?

Ergens heb je geleerd dat trots voor al het andere komt, vermomd als trots, telt dat zelfrespect meer dan liefde. Je laat te vaak je verstand voor jou over liefde beslissen. Je verstand beslist of je op de juiste plek liefde geeft, en hoeveel liefde je zou moeten geven gezien de bepalende factoren van de geest. En dus ben je jezelf indachtig en wat je moet winnen, als al die tijd liefde het domein van het hart is, als geven het domein van het hart is. De rijkdom van je hart is overeenkomstig het geven van je hart. Alleen een hart dat van zichzelf geeft heeft ruimte om te ontvangen. Alleen een liefhebbend hart is rijk.

Een hart van liefde is geen karig hart. Een hart van liefde telt geen centen. Een hart van liefde kan geen gierigaard zijn en tegelijk een hart van liefde zijn.

Je bent bezorgd over het ego, of je geeft liefde. Wat is het?

Het ego geeft je schouderklopjes. Liefde versterkt van binnen uit.

Je weet dat Ik een groot voorstander van liefde ben. Ik zing haar lof voor de Hoge Hemelen. Ik prijs liefde. Ik verkondig haar.

Is er meer liefde nodig in de wereld? Dan moet je liefde promoten. Ik spreek niet over liefde in neonlicht. Ik spreek over eenvoudige handelingen. Ik spreek niet over langdurige romantiek of speciale persoonlijke relaties. Ik spreek over liefde geven waar je maar bent. Het is vriendelijkheid om liefde te geven.

Als je een lastig kind in een winkel ziet, is dit voor jou een gelegenheid tegen het kind te lachen. Als je een boze moeder ziet die haar geduld verloren heeft, kijk dan niet misnoegd naar haar. Natuurlijk zou ze vriendelijk en liefhebbend moeten zijn en niet boos. Dus wees vriendelijk en liefhebbend, zelfs als het zonder woorden is. Veroordeel zelfs niet stilletjes. Veroordeel niet.

Er is niemand in deze wereld die niet een kleine zegening van jou gebruiken kan. Verras iemand. Verras iedereen. Verras jezelf.

Natuurlijk heb je je eigen problemen. Nou en? Dat is het punt niet. Het punt is dat je hier op Aarde bent om liefde te geven. Je bent niet hier om je op jouw problemen te richten. Je bent hier om lief te hebben. Liefhebben betekent niet veroordelen. Het betekent een beetje liefheid aan anderen geven. Je bent niet aan iemand verplicht omdat je geeft. Je bent vrij om te geven, dat is alles. Als je iemand kan helpen een pakje de trap op te dragen, waarom zou je dat niet doen? Je dacht er niet aan? Waarom dacht je er niet aan?

Je bent een nederig dienaar voor allen op Aarde. Dat is niet vernederend. Als je een nood ziet, vervul je die, en zo verhef jij jezelf hoger en hoger. Hij die een kussen onder iemands hoofd doet heeft de wereld verheven.

Houd je oog gericht op mogelijkheden om een spoor van liefde als kiezelstenen op je pad achter te laten.

Als je je beroofd voelt, is dat de hoogste tijd voor jou een geschenk van jezelf te geven, niet uit trots, maar uit nederigheid, niet uit nood maar vanuit de geest van geven.

Kijk niet langer zelfs maar één gelegenheid om te geven over het hoofd als je langs een ander wezen komt. Wees als een zachte zomerbries. Als je nu je hart opent, open je de harten van anderen. Je opent het hart van de wereld. Je verwelkomt het leven. Je durft het leven aan. Grijp het leven vast. Als je vastgrijpt laat je je greep los en geef je liefde, en dat is de natuur van vrijheid.