Er is geen spanning in zijn wat je al bent. Voluit te schijnen zoals je bent, vereist alleen dat je de sluiers van onwetendheid die jouw natuurlijke schoonheid bedekt hebben, oplicht. Jij bent het, die jouw schoonheid bedekt heeft. Nu ben jij het, die de splinter uit je eigen oog moet verwijderen. Je hebt de waarheid uit het zicht verborgen gehouden. Het werd je niet aangedaan. Je pleegde het bedrog op jezelf. Natuurlijk had je een beetje hulp van de wereld in het algemeen en de patronen die de wereld had vastgesteld.

Je geloofde in fictie en je hebt aan de illusie, dat de fictie waar is en dat waarheid fictie is, vastgehouden. Je houdt stevig aan deze gedachte vast. Het is een overtuigende gedachte. Hoe kun jij, mompel je tegen jezelf, ooit Grootheid zijn? Jij? Je denkt dat je jezelf te goed kent. Je kent iedere gedachte en emotie. Niettemin ben je niet begonnen jezelf te kennen. Natuurlijk moet je onder de oppervlakte gaan. De oppervlakte is dat je je vandaag niet geschoren hebt, of geen make-up hebt opgedaan. Je hebt de slaap niet uit je ogen geveegd. Je visie is beneveld. Dat is de oppervlakte.

Het is niet zo, dat je geen ogen hebt om te zien. Je hebt ogen om te zien en toch zie je niet. Misschien durfde je niet te kijken. Net zoals je niet gelooft dat je geheel Grootheid bent, ben je bang dat als je durfde kijken, jouw geringste hoop zou vervliegen. Welnu, lieverds, laat je hoop werkelijkheid worden. Laat haar uitkomen. Ze is al waar. Laat je hoop rechtop staan en verklaar haar waarachtigheid.

Te vaak 's morgens, als het tijd is om wakker te worden, wil je niet wakker worden. Je doet een laatste poging te blijven slapen of weer te gaan slapen en je ogen dicht te houden tegen het zonlicht dat door je raam stroomt.

Draal niet. Ontwaak nu. De haan kraait.

*********

Als het op Heavenletters aankomt kunnen we ze met bloemen vergelijken. Alle bloemen zijn bloemen. Er zijn vele soorten bloemen. Ze komen als het ware vanuit verschillende hoeken. Ze hebben allemaal wel stengels en blaadjes en bloemen. Er zijn ontelbare kleurschakeringen en soorten. Ontelbare soorten bloemen. Sommige groeien op deze manier en andere groeien op die manier, en toch is een bloem een bloem.

We kunnen zeggen dat er eindeloze bloemen aan Heavenletters zijn. Geen twee zijn precies hetzelfde. Tegelijkertijd herhaalt elke Heavenletter, als hij bloeit, zichzelf. Hij deelt de gemenebest van Heavenletters. Het is alsof dezelfde foto vanuit een andere hoek is genomen. Sommige Heavenletters gaan dieper. Sommige zijn poëtischer. Sommige zijn praktischer. Sommige zijn gemakkelijker te volgen dan andere. Sommige zijn onduidelijk. Sommige draaien en slaan de bladzijde om. Sommige schrijden over de bladzijde. Sommige gaan snel en sommige gaan langzaam. Sommige pakken je bij de kraag en schudden jou. Sommige nemen jou lui mee langs een lieflijke beek. Er zijn Heavenletters die dartelen en Heavenletters die stil staan.

Er zou gezegd kunnen worden dat alle Heavenletters een variatie op één thema zijn. Er zou gezegd kunnen worden dat alle Heavenletters over liefde gaan en hoe lief te hebben en hoe vooruitgang te maken en hoe een beetje meer lief te hebben. En toch, geen enkele Heavenletter is een hoe te. Heavenletters zijn geen stap-voor-stap-handleiding. Ze zijn geen handleiding. Ze zijn geen serie. Elke Heavenletter staat op zichzelf en toch bouwt elke op een andere voort.

Elke is een noot van een lied dat Ik voor jou zing, of voor jou speel op de fluit van Mijn hart.