De Hof van Eden is een metafoor, zoals alle woorden metaforen zijn, zoals alles op Aarde een metafoor is. Metaforen bevatten Waarheid en er zijn grote metaforen die grote Waarheid bevatten. En jij bent een metafoor en je bent een groot houder van Waarheid.

Dat is het! Je bent een menselijke metafoor. Metaforen in poëzie zeggen dat twee schijnbaar verschillende dingen gelijk zijn. Metaforen spreken over tegengestelden. En toch is er ook gelijkenis. En gelijkheid. Er is iets waars. De Waarheid is dat alle mensen in de wereld Eén zijn. Hoe uniek ook, hoe tegengesteld ook, iedereen is Eén, Eén met jou, en Eén met Mij. Eenheid, Eenheid, Eenheid. De Waarheid van het Leven is Eenheid.

Ongelijkheid is geen Waarheid. Onwaarheid is dat Eén velen is. Eén is Eén, en toch vechten velen in vorm dit uit.

Als je in poëzie een metafoor leest, dan zoek je naar de Waarheid. De Waarheid kan als een zaadje zijn. Zoals je nu kijkt naar elke mens die je ziet, zoek je naar Waarheid, je zoekt naar gelijkenis, je zoekt naar Eenheid. Vind de metafoor.

Er kan gezegd worden dat de wereld zoals die gezien wordt een poseur is. Ik hou ervan vandaag te zeggen dat de wereld, zoals die gezien wordt, een metafoor is. Het is een mooie metafoor voor wat mooi is. Het is een hut die in waarheid een herenhuis is, en het is Mijn herenhuis. Pijn is een metafoor. Kleuren zijn metaforen. Alle woorden zijn vibraties en woorden zijn metaforen voor vibraties. Ik neem je mee in de onwerkelijkheid van het leven op Aarde, de fictie van het leven op Aarde, de schijn van het leven op Aarde. Ik neem je mee in het centrum van de Aarde en naar de pieken van de Hemel.

Poëten nemen woorden die niet gezien worden als van dezelfde betekenis, en ze zetten twee woorden samen en klik, er is een diepere kijk en een dieper inzicht en afval wordt goud.

Ik ben een poëet en jij bent een poëet. Je bent misschien een poëet van gemengde metaforen. Je hebt inderdaad een hoop verward. Nu bied Ik je de gelegenheid een groter poëet van het leven te worden. Ik bied je de gelegenheid verbondenheid met wat tegengestelden genoemd worden te verkrijgen. Ik bied je een gelegenheid tin in goud te veranderen. Ik bied je een gelegenheid voor jezelf en daarom de wereld om licht af te werpen.

Ik geef je Mijn ogen om te zien. Ik geef je de ogen van een poëet. Poëten zien wat de meesten niet zien. Ik geef je de visie om te zien. Ik geef je het hulpmiddel van liefde. Ik geef je een oefening in liefde. Ik geef je metaforen die jouw hart zullen ontroeren en liefde naar de Aarde zullen brengen als vallende sneeuwvlokjes.

Ik geef je een referentiekader.

Wat zal Ik je niet geven? Wat heb Ik je niet gegeven? Wat is het dat jou ontbreekt behalve de kunst van zien?

Merk op dat je een gedicht bent, gemaakt door een Groot Poëet. Je bent gemaakt van vele metaforen. Gezien vanuit het inzicht van de wereld ben je van tegengestelden gemaakt. Je bergt tegenstellingen in je. Al deze vele vibraties in je en buiten je. Welke zijn in je en welke zijn buiten je?

Ik zal het je zeggen. Er is geen buiten je. Er is geen buiten. Alles is van binnen. Ik ben binnenin je. Je hebt deze droom van tegenstellingen gehad en je bent aan het ontwaken. Er zijn geen wekkers. Er zijn vogels die zingen, maar evengoed ben jij het die jezelf wakker moet maken.

Het is tijd om op te staan, geliefden, en metaforen en de Waarheid van jullie te erkennen.