Wat de relatieve wereld aangaat is er een verscheidenheid aan mensen en er is een verscheidenheid aan talen en toch zijn ze allen Eén. Jullie zijn allen Eén.

Talen groeiden vanuit de landstreken waaruit ze voortkwamen en toch zijn alle talen ook Eén, één gemeenschappelijke noemer, van één gemeenschappelijk geluid.

Talen zijn niet chaotisch. Talen groeiden uit de Aarde. Bepaalde bloemen groeien in Alaska en andere bloemen groeien in Florida en dit is zoals het bedoeld is.

Talen groeiden ook overeenkomstig het klimaat en zoals mensen groeien overeenkomstig het klimaat - met klimaat bedoel Ik alle aspecten - het land, de lucht, het loof, de bergen, de woestijnen, de stromen - zijn zogezegd de persoonlijkheid van het land en de taal van het land perfect, net zoals de mensen van het land perfect zijn, net zoals het land zelf perfect is.

Aan het begin van het ontstaan van taal, ongeacht de speciale karakteristieken van het land, begonnen alle talen met een geluid uit Mijn keel, hetzelfde geluid uit Mijn keel, dus alle talen groeiden van Mij uit net zoals alles groeit van Mij uit. De landstreken groeiden, de landen groeiden, mensen groeiden, taal groeide. Ze ontsproten.

Alleen liefde kwam in volle groei, in volle bloei, op haar hoogtepunt, want op elk niveau van Mijn Stem, van elke cadans van Mijn keel, stroomde er liefde vanuit de Hemel over de Aarde. Zonder dimensie doordrong liefde elke dimensie. Denk niet voor een ogenblik dat liefde niet welig tiert zelfs als je haar niet zien kunt. Het leven zou helemaal niet bestaan zonder de aanwezigheid van liefde. Niets zou er bestaan zonder liefde. Er is geen bestaan zonder liefde.

Geen land, geen mensen, niets zou bestaan zonder liefde. Liefde kan misschien worden vastgezet, maar zelfs als ze is vastgezet bestaat liefde. Kapot gescheurd, ontploft, liefde kan niet worden overwonnen, het leven kan niet worden overwonnen. En alle talen zijn talen van liefde.

Hoeveel geluiden zijn er en hoeveel talen kunnen er zijn? Oneindig veel. En talen maakten zichzelf. Niemand vond ze uit. Ze ontstonden vanuit de landstreek en de mensen van de streek en ze ontstonden vanuit Mijn hart.

Niemand moet welke taal of welk volk dan ook bespotten, want ze zijn allemaal van Mij.

Als Ik zou kunnen huilen, en Ik kan dat niet want Ik heb geen tranen en daar ook geen behoefte aan, dan zou Ik huilen als Mijn kinderen elkaar niet liefhebben, elkaar niet respecteren. Ik zou hierom huilen met individuele personen en Ik zou hierom huilen met nationaliteiten enzovoort. Er is niets op de planeet waarvan niet gehouden moet worden en wat niet gekoesterd en met groot respect in aanmerking genomen moet worden.

Welke bloem is niet lieflijk? Welke appel uit Mijn tuin is niet lieflijk? En welke bloem of welk fruit is niet van Mij, aan jou gegeven om van te genieten? En welk dier is niet Mijn schat die Ik aan jou geschonken heb? En welke mens is niet het hart van Mijn ziel en aan jou gegeven om te worden geëerd zoals Ik elk van Mijn kinderen eer, die inderdaad gemaakt zijn naar het beeld van Mijzelf en verstrooid zijn over de wereld om te worden bemind zoals Ik hen bemin en zoals Ik jou liefheb. Zelfs als je jezelf afzondert, hou Ik van je.

Natuurlijk doe Ik dat. Ik ben gemaakt van liefde en Ik maakte jou uit precies dezelfde liefde. En als je niet allen liefhebt, dan zou Ik - als Ik in staat was om te huilen - tranen huilen, niet om degene van wie niet gehouden wordt, maar om jou die niet Mijn liefde geeft zoals Ik haar aan jou gaf om te geven.

Wat je geeft, geef je aan Mij. Wat je niet geeft, geef je niet aan Mij. Er is geen minste van Mij om aan te geven. Er is gewoon Mij om aan te geven. Er is niets minder dan Mij om aan te geven. En dus vraag Ik je nu lief te hebben en nu allen lief te hebben.