Wat is de smaak in je hart vandaag? Moge hij heerlijk zijn, de smaak in je hart. Moge hij zo zoet zijn als de ochtenddauw. Moge hij geen schijn van angst of iets anders dan de zoetheid van de liefde hebben, liefde onbesmet door pijn of weerstand of een van de andere vele dingen die je hart hebben aangevallen.

Als iets van de wereld je hart aanvalt, laat het er snel doorheen gaan en wees er klaar mee. Houd nooit meer iets in je hart wat je hart niet voedt. Maakt niet uit hoezeer je gelijk hebt, verander je denken en laat de spanning los.

Niemand heeft je ooit iets aangedaan. Ze mogen tegen je gescholden hebben, je teleurgesteld hebben, je bedrogen hebben, en toch verklaar Ik dat ze je niets hebben aangedaan. Je verinnerlijkte wat jij zag of voelde en accepteerde het als kwetsend. Het is hetzelfde als wanneer iemand drugs neemt of een derde stuk taart, niemand dwong de persoon ertoe. Niemand dwong hem om zijn mond te openen. Het is hetzelfde met pijn in je hart. Het is goed om je hart voor liefde te openen. Je hoeft je hart niet te sluiten door de ene of andere gebeurtenis.

Hetzelfde geldt voor bitterheid of iets anders. Je slikte haar door. Je slikte bitterheid door als aas met vishaak, dobber en al.

Als er angst in je hart is, dan heeft niemand anders dan jij angst daar geplaatst. Jij zette angst daar neer en jij bent degene die er aan vasthoudt. Laat hem gaan, net als al het andere. In plaats van te zeggen: "Opgeruimd staat netjes", zeg: "Ik zegen jou voor je bestwil".

Wanneer We praten over een verbroken relatie: jij opende je hart en, toen de dingen niet gingen zoals je het gedroomd had, zei jij in werkelijkheid: "Jij, sukkel, je doet mijn hart pijn. Daarom druk ik jou en alle bijbehorende pijn aan mijn boezem en laat je daar woekeren, hier in de kern van mijn Wezen. Kom maar binnen en blijf hier in Mijn hart, zodat ik jou de schuld kan blijven geven van mijn eigen schuldigheid. Ik zal mezelf straffen omwille dat ik jou verantwoordelijk kan houden. Ik noem dit een zoete overwinning. Ik straf jou door de mij aangedane misdaad die ik jou kwalijk neem, in mijn hart vast te houden. Ik zal je er niet mee laten wegkomen, maakt niet uit hoeveel pijn het mij doet. Ik houd je hier gegijzeld, dan weet je dat".

En dus koester je wrok en dus zijn je hart en denkgeest gevuld met deze gedachte: "Hij kan mij dit niet aandoen. Hij zal er spijt van krijgen".

Wat hij ook deed, of zij ook deed, het is veel minder dan wat jij jezelf en je geplaagde hart aandoet.

Kom maatje, laat de dader gaan. Het was allemaal een grote fout, niet waar? Maak hem los van de mast. Wie is eigenlijk schuldig aan wat? Jij bent op zijn minst verantwoordelijk voor het mee naar huis nemen naar je hart van het delict en het daar toe te laten.

Ieder van jullie is een menselijk wezen met een kloppend hart. Iedereen gaat op zoek om het geluk te vinden in een visexpeditie, en jij, in het slechtste geval, zocht het verkeerde geluk uit. Is het de schuld van het geluk? Is het fout? Is het een fout, dat waar je ooit je hart naar uitging, niet langer een schot in de roos is?

Accepteer eens en voor altijd dat er geen schuld is. Vergeet schuld. Denk geen minuut in termen van schuld, want dat is een val die je uitzet voor jezelf.

Het grootste romantische liefdesverdriet ziet er zo uit: Er was een auto-ongeluk op een kruispunt. Beide bestuurders keken niet uit. Beide bestuurders stapten uit de auto.

Wees blij dat iedere bestuurder in staat is om een hand te geven, sorry te zeggen en dan het er verder bij te laten. Waarom zou je de andere bestuurder in je hart houden - en goed ook - en daar op hem in beuken, terwijl jijzelf het bent die gewond raakt?