HEMEL #1813 Het Verleden, 22 oktober 2005

God zei:

Laat wat voorbij is, voorbij zijn. Een moment geleden is voorbij. Wat je dacht en wat je voelde voor even zijn niet langer geldig. Het maakt niet uit hoeveel getuigenissen en bewijs jij hebt, het verleden heeft geen geldigheid. Kondig het aan of veroordeel het verleden zoveel je wilt, maar, toch, het verleden is niet langer geldig, niet dat het ooit echt zo was.

Het verleden was een bui, Laat jouw bui gaan.

Gedachten aan het verleden zijn gedachten van het leden. Zelfs het zoete verleden is voorbij. Herinneringen mogen blijven hangen. Herinneringen zijn nu alleen herinneringen. Het verleden kan you niet echt de huidige blijdschap geven, alleen een aandenken eraan. Het is niet aan het verleden om jou nu blijdschap te geven. Voor het zelfde geval, hoeft ook het verleden jou nu geen pijn te geven. Het verleden is voorbij. Het is niet ontschendbaar. Jij hoeft het niet te kiezen.

Wat ook jij als een probleem waarneemt is dan een probleem.
Het hoeft niet steeds een probleem te zijn. Een waargenomen moeilijkheid is net als een brief die je ontvangen hebt. Jij kunt niet de brief blijven lezen. Je moet het weg leggen. In ieder geval, de dingen zijn veranderd sinds dat de brief geschreven was. De dingen zijn veranderd sinds jij voor het eerst de brief las. Al jouw herinneringen aan het verleden zijn net las brieven die jij in een lade bewaart. Brieven zijn brieven. Zij zijn niet echt.

Waarom zou jij het verleden de les lezen? Het is al weg. Jij kunt het alleen uit je gedachten zetten waar het is blijven hangen. Het verleden is over de datum, geliefden, en jij hebt nu je leven.

Zeker het verleden is niet de Waarheid. Zelfs wanneer je precies weet wat er gebeurd is, het verleden is vervaagd. De ketel kookte een paar minuten geleden.

Stoom kwam er uit. En nu is er geen stoom.

Zelfs vanuit een relativerend uitkijkpunt, het verleden bestaat niet langer. De kalender heeft een hokje voor een andere dag. Jouw polshorloge geeft een nieuwe datum. Jij kan je kalender terugdraaien naar de vorige maand of jouw polshorloge terug naar gisteren, maar het is onbruikbaar. Tijd is onbruikbaar, geliefden, behalve voor de grenzen die het maakt. Tijd is alleen bruikbaar omdat jij het zegt. Tijd is niet echt actueel.

Tijd is een illusie. Het is tijd voor jou om het te verliezen.

Misschien was er een argument gisteren. Het hoeft niet vandaag door te gaan in je gedachten of in het echt. Alle argumenten zouden verdwijnen van het aangezicht van de Aarde wanneer jullie, Mijn kinderen, het verleden zouden laten gaan.

Alles waar je aan vasthoudt is het verleden. Wat jij het heden noemt gaat nu voorbij jouw ogen.
Je kunt het niet vasthouden. Dit moment is niet om vast te houden. Beschouw het als een pluis van een paardebloem, en blaas het weg. Jouw verborgen gedachten zijn net las de paardebloemen die zaad werden. Laat niet jouw oude gedachten opstaan. Een nieuwe paardebloem zal volgend seizoen groeien. Dat is prima. Maar oude gedachten broedden.

Vergeet jouw oude gedachten. Dreg ze niet langer op. Herinner, zelfs die jij een minuut geleden had zijn nu oude gedachten. Zet ze in een klein bootje en stuur ze op hun weg. Het bootje mag niet terugkomen naar jou. Het bootje gaat nu de zee op waar oude gedachten gaan.

Gedachten zijn op de eerste plaats niet veel. Ze zijn enkel gedachten. Elektrische impulsen.Elektriciteit is niet bedoeld om vast te raken. Noch ben jij bedoelt om vast te raken in jouw gedachten.

Laat je gedachten nu gaan. Sta op. Kom nu uit de stoel waar je in zit.