Please read the Guidelines that have been chosen to keep this forum soaring high!

HEMEL # 1812 Alleen Eeuwigheid, 21 oktober 2005

HEMEL # 1812 Alleen Eeuwigheid, 21 oktober 2005

God zei:

Als deel van het laten gaan van het concept van oorzaak en effect, is het noodzakelijk om jouw noodzaak om het leven en al zijn gevarieerde gebeurtenissen te begrijpen te laten gaan.
Het verstand wil verzamelen en sorteren en opberen en alles netjes samen binden. Toch is dat niet het leven leiden. Het leven is niet echt een zaak van het verstand. Het is echt genoeg om te weten dat alles verbonden is en aaneen geschakeld en zo verbonden dat er Eenheid is en daarom geen puzzel om op te lossen.

Het laten gaan van het verleden en het laten gaan van de noodzaak om het verleden te begrijpen zijn benodigdheden om bewust te zijn van de Eeuwigheid. Wat jij te heden noemt is hetzelfde als bewust zijn van de Eeuwigheid. Het heden is niet een geïsoleerd moment. Wat jij heden noemt is een veel grotere wereld dan dat. Wanneer je niet de tijd uitsorteert, is jou bewustzijn in Eeuwigheid. Wanneer jij in Eeuwigheid bent, is tijd niet eens in de vergelijking. Tijd is niet er ervan ontvangen. Ga omhoog.

Jij leeft in Eeuwigheid of je er nou bewust van bent of niet, dus ik wild at verschil maken. Het enige dat jij nodig hebt is bewustzijn van Eeuwigheid. Beschouw tijd jouw linker voet, en Eeuwigheid jouw rechter. Wanneer jij erop loopt, kan alleen een voet tegelijk op dat moment de grond raken. Om een focus op tijd te hebben is om jouw focus van de Eeuwigheid af te hebben. Wanneer jij bewust bent van zwemmen in Eeuwigheid, ben je niet bewust van de tijd. Jij kunt niet op twee paarden tegelijk zijn.

Jij kan Mij Eeuwigheid noemen als je dat wilt. Aandacht voor Eeuwigheid of aandacht voor God – jij bent op dezelfde plek, of dezelfde niet bestaande plaats, zou Ik zeggen. Tijd en ruimte zijn dezelfde illusies, en beiden zijn beperkingen. Elke illusie is beperkend. Jij bent zowel in tijd als in ruimte begrensd, en jij, die grenzeloos is, heeft geen grenzen nodig.

Met Mij, zoals met Eeuwigheid, zijn er geen verdelingen. Er is Eenheid.
Het is niet eens dat Eenheid zal heersen, omdat wat is er om over te heersen? Eenheid is wat het is.
Gevoel van Eenheid kijkt evenmin naar het leven met een telescoop als dat het naar het kijkt met een microscoop. Er is geen analyse als het komt op Eenheid. Eenheid is. Iedere analyse breekt het bewustzijn van Eenheid. Analyse en bewustzijn zijn twee verschillende vormen.

Toch om op Eenheid te verblijven heeft zijn eigen waarde. Jij bent op het spoor van Eenheid. Jij volgt zijn spoor. Op een gegeven moment, zul je meer zijn dan op het spoor. Er zal niet langer een spoor zijn. Jij zult precies op de goede plek zijn. Maar, natuurlijk, er is evenmind een plek van Eenheid als dat er een spoor is. Jij zult ondergedompeld worden in Eenheid die jij zo wanhopig moest zoeken. Op het moment dat jij de analyse staakt, was het moment dat jij voorbij het zoeken naar bewustzijn was, jij was er. De ontdekking was gedaan!

Hoewel, op dat moment dacht jij niet dacht aan ontdekking. Geen vlag gaat er omhoog. Simpelweg om dat jij hier bent, lijkende dat jij op de top van de wereld als er geen wereld is om aan de top te zijn.
Er was geen top om te beklimmen evenmin dat er een plek was om te vallen. Aankomst is aankomst, en toch is het niet bekend als aankomst, omdat jij in Eeuwigheid bent. Er is geen aan of uit in Eeuwigheid. Er is geen vertrek en geen aankomst behalve in jouw bewustzijn. En toch, als je bewust bent van Eeuwigheid, is er niets om bewustzijn mee tegen te stellen. Er is simpelweg Eeuwigheid, en het heeft geen naam.