God zei:

Je bent meegesleept in de wereld. Je ziet de wereld als jouw alledaagse ding. Het is jouw soapserie. Je kijkt er naar, en toch ben jij betrokken bij alle onderdelen. Wat zou een soapserie zijn zonder een schurk? Jij voelt je verwant aan de held die vaak misschien het slachtoffer kan zijn, niettemin voor een tijdje, en dan later opstijgt in stralende kleuren alleen om later nogmaals een slachtoffer te worden. Hoezeer voel jij je eraan verwant.

Soapseries zijn het echte leven op Aarde als je er verstrikt in raakt. Iedereen op het scherm behalve de schurken kunnen misschien lijden, maar toch, vroeg of laat, vaak later, krijgen ook schurken hun verdiende loon. De schurken zijn zelfs dierbaar voor jou in hun schurkenstreken. Ze hebben een zekere durf en moed van hun overtuigingen waarvan jij zou willen dat je ze zou hebben.

Wanneer jij niet in de soapserie verstrikt raakt, is de schurk net zo belachelijk als iemand anders daar op het scherm.

Zelfs als jij de soapserie afzet, zit je nog steeds na te denken over wat er gebeurde en de absurditeit ervan. In die zin, zijn soapseries net zo goed of zo slecht als het leven dat je lijkt te leven in en buiten je huis.

Betrokkenheid is je tweede naam. Het is jouw tweede naam geweest. Nu leun jij meer in de richting van gelijkmoedigheid. Misschien heb je gewoon al het drama niet langer nodig in je leven, want, zelfs terwijl je het hebt, dient het een soort van doel. Misschien haalt het je gedachten van jezelf af en de verschuiving die je voelt. De ergernis houdt je gedachten af wat diep meer ontmoedigend is dan de moeilijkheden waar jij jouw emoties aan toeschrijft. Iemand zei iets dat je overstuur maakte, maar er is meer dat jou overstuur maakt dan waar jij je om zou willen bekommeren.

Jouw plaats in het Universum is afhankelijk van hoe je het ziet. Je voelt je niet altijd vereerd. Het is jouw gevoel. Ik vind het jammer dat jou niet de erkenning wordt gegeven die jij verdient. Er is een diepere erkenning die je niet hebt, en het is je eigen. Het is je eigen, en het is je verleden. Jij bent het die jezelf naar beneden haalt als je leven draait om wat anderen van je denken of misschien van je zullen denken.

Wat je oppikt kan misschien juist zijn of het kan misschien niet juist zijn, maar wat anderen denken, zeggen en doen beïnvloedt jou heel erg. Te veel. Fout of juist, jij wordt getroffen, en je weet niet wat te doen met de hopeloosheid die je voelt. Je probeert om geen ego te hebben, maar toch doet jou iets diep pijn, en het kan zijn dat je het vaak tegen komt. Het is zeker niet een kleine zaak voor jou. Hoe kom je uit die arena van hij houdt van je of hij houdt niet van je, of uit de arena van ze respecteert jou of zij respecteert je niet, of de arena van de wereld is eerlijk tegen jou, of de wereld is dat niet.

Je zou graag uit de arena van de gekwetste gevoelens en dunne huid blijven, en, zeker, je zou het doen als je maar zou kunnen weten hoe. Jij wilt vredige dagen en een vreedzaam leven. In plaats daarvan zijn jouw dagen en leven gevuld met een angst die jou zwak achterlaat. Misschien blijf je al uit de strijd, maar de gevechten gaan door binnenin jou, en je lijkt niet in staat om jouw deelname te beteugelen.

Je zegt tegen jezelf dat je niet zo veel dingen meer zult laten ronddraaien, en toch lijkt het alsof je niet van het rad af kunt komen.

Het maakt niet uit hoe dicht je bij Mij komt, het lijkt erop dat dat rad blijft draaien. Het maakt niet meer uit wiens slachtoffer jij bent. Je bent je eigen slachtoffer. Probeer zoveel als je kunt, jij lijkt wraak te veroorzaken gericht op jezelf. Jij bent iemands prooi. Immers, wanneer er niemand aanwezig is, behalve in je gedachten, lijkt het er per slot van rekening op dat jij het bent die jezelf tot prooi maakt van jezelf.

Geliefden, het is niet zo dat jullie een dikke huid moeten ontwikkelen. Geen wapenrusting is groot genoeg om je te verdedigen tegen je eigen gedachten. Inderdaad, jullie denken teveel.

Maak een flinke wandeling. Help een vriend. Richt je gedachten op wat jij kunt doen om de wereld vriendelijker te maken. Er is geen noodzaak voor jou om de gedachten van anderen mee te dragen in zoveel wakkere momenten. Het hoeft niet zo belangrijk te zijn voor je wat anderen van je denken.

Denk aan hoe goed Ik over jou denk. Ik zie je. Ik zie jouw licht. Ik veeg je tranen weg. Kom, zie zoals Ik, en anderen zullen ook gaan zien zoals Ik. Je hart zal worden gesust, en anderen zullen ook over een drempel heen stappen. Jij zult weer lichtvoetig zijn, en je zult gezegend worden door nieuwe gedachten. Laat Mij je nu omklemmen. Denk aan Mij, en mindere gedachten zullen wegvallen. Je bent bij Mij op dit moment.