God zei:

Gooi jezelf niet Mijn liefde uit. Dat je je depressief voelt, vertrapt, niet gewaardeerd enzovoort, is geen reden Mij uit jouw hart te gooien. Geloof het of niet, Ik ben jouw Beste Vriend. Soms heb jij het gevoel dat Ik jouw Enige Vriend ben. Soms heb je het gevoel dat iedereen jou in de steek heeft gelaten en je gestrand bent en je vraagt waar Ik ben als jij Mij nodig hebt. Dit zou zelfs een slogan in je leven kunnen zijn. Waar is God als ik Hem het meest nodig heb?

Het is moeilijk voor jou te accepteren dat in tijden van wat jij ziet als narigheid, Ik pal aan je zijde ben, terwijl Ik jou in Mijn armen hou. Dit is niet bevredigend voor jou. Je denkt meer als: “Nou, bewijs het me, God. Ik smeek U mij te laten zien dat U aan mijn zijde bent. Ik zou er heel wat voor geven om te weten dat U aan mijn zijde bent”.

Lievelingen, het zou in Waarheid lijken dat je heel weinig zou geven. Je beste vriend is niet altijd iemand die doet wat jij graag wilt.

Ik ben een Gever, maar Ik geef je niet altijd wat je wilt. Dit is geen straf. Dit is geen verwaarlozing. Je hebt het gevoel dat je in de steek gelaten bent zonder goede reden. Je kunt zelfs niet één plausibele reden bedenken. Je vraagt je af:

“Wat kan God denken?”.

Als je het zou kunnen begrijpen, dan zou je niet in de gemoedstoestand zijn waar je jezelf in bevindt. Begrijp alsjeblieft dat vanuit jouw gezichtspunt je het op het ogenblik niet kunt begrijpen. Je kunt niet zien. Je kunt niet horen. Hoe zou je dat kunnen? De vraag van jouw leven en de natuurlijke neigingen ervan zijn niet binnen jouw bereik. Het is moeilijk voor jou om vertrouwen te hebben.

In een veranderende wereld is er Mijn zorgen voor jou om op te vertrouwen. En toch ben je daar niet toe in staat. Je kunt het gewoon niet. Je bent vol ellende en sombere gedachten, en je kunt gewoon niet op Mij rekenen.

Je stelt wat niet te beantwoorden vragen. Tenminste, ze zijn voor jou niet te beantwoorden. Bij voorbeeld, hoe kon een Liefhebbende God jouw baby wegnemen naar de Hemel? Hoe kon God ook maar één baby wegnemen van zijn moeder en vader?

Hoe kon een Liefhebbende God jou toestaan jouw hart uit te schreeuwen en je wanhopig te voelen? Je vraagt je af hoe een Liefhebbende God zoveel manieren kan vinden om jou in wanhoop te laten? De kern van de zaak voor jou lijkt aan Mijn voeten neer te strijken en je hebt het gevoel dat Ik niet van je hou. Dit is de enige verklaring die jij kunt bedenken. De conclusie die je trekt is fout, maar dat is waar je merkt dat je mee bent blijven zitten, en terwijl je in wanhoop bent, kun je het gewoon niet logisch verklaren.

Je zou Sherlock Holmes kunnen zijn en toch kon je niet onderscheiden wat wat is. Sherlock Holmes kon een miljoen aanwijzingen hebben en toch zou hij op meer jagen. Onderscheid is van de geest. Het is jouw intellect dat snakt naar verklaring. Jouw verstand kan niet doorgronden.

Scheur het verdriet uit je hart, niet slechts omwille van gezelschap en schijn, maar omdat je dichter bij Mij wenst te komen. Jouw intellect kan niet toegeven, maar jouw hart kan opengaan en Mij en Mijn liefde voor jou binnenlaten.

Misschien zie je Mij als een God die het vandaag liet regenen en je kon niet naar buiten om te spelen. Misschien begrijp je gewoon niet hoe Ik jou ooit kon teleurstellen en jou ontroostbaar laten.

Als je de verbondenheid van alles van het leven zou kunnen zien, dan zou je dichter bij begrip komen, maar je kunt maar zover zien als je zien kunt, en Mijn kinderen willen wat ze willen. In Waarheid wil je geen verklaringen zelfs als je ze zou kunnen begrijpen. Je wilt wat jij als verkeerd ziet rechtgezet hebben. Je wilt een verontschuldiging en je wilt de klok terugdraaien en alles wat jij als verlies ziet terughalen.

Op dit moment is er grote groei nodig. In elk geval zul je vooruitgaan. Je zult bij groenere velden komen. En je zult Mij hier zien. Je zult overal kijken en je hart zal opnieuw opengaan en je zult gelukkig zijn. Dit alles zal hier op Aarde gebeuren. Je zult weer geluk kennen, want alle geluk ligt binnenin jou.