God zei:

Droefheid is één ding, tranen een ander. Tranen zijn een mooie bevrijding. Bedroefdheid is een vasthouden. Het is vasthouden aan wat was of wat je dacht dat was en wat je dacht dat verondersteld werd te blijven maar dat niet deed, dat niet kon. Tranen zijn ontworpen om droefheid uit jouw hart te laten stromen.

Er is vastklampen en er is loslaten. In ieder geval praten We over illusie. Elke droom die ooit uitkwam is nog steeds illusie, begrijp je.

In de wereld gebeurt er van alles, maar het is allemaal een gouden stenen pad. Niets was ooit, en alles was niet. Bij wijze van spreken heeft de wereld, die van stof gemaakt is, geen substantie. De wereld is als een foto.

De bestaande wereld heeft niet de betrouwbaarheid die jij wenst. Er is een neiging dat jij de wereld ziet als een handicap, als spitsroeden lopen. Te vaak is dit leven dat je ziet als spitsroeden lopen teveel voor je, en je weet niet waar je terecht kunt. In een wildernis van leven voel jij je verloren en misschien in de val gelopen.

Laat de illusie van gevaar los. Hoe echt het ook lijkt, zelfs gevaar is illusie. Je kunt het leven niet vangen alsof je het in je hand knijpt. Kom zover dat je toegeeft dat het leven ongrijpbaar is. Hoe meer je probeert het leven te vangen en het te grijpen, hoe meer het lijkt weg te rennen. Je kunt zien dat het leven van jou wegloopt. Je hebt het bijna in je handpalm, maar je grijpt het niet. Aan de andere kant loop je misschien weg van het leven en het pakt jou op en laat jou hier of daar vallen.

Je denkt dat je iemand kent en je kent de persoon helemaal niet, of je kent maar één aspect van de persoon en dan ben je geschokt door andere aspecten die er onverwacht uit komen. Het mag lijken dat niets is zoals je dacht.

Laat het verleden rusten. Laat het leven zijn zoals het is. Het doet er niet toe. Je loopt toch wel door het leven. Je denkt misschien dat je door de jungle loopt, maar toch is jungle illusie net als al het andere.

Dat wat je niet ziet , niet kunt aanraken enzovoort, dat wat geen concreetheid heeft, is geen illusie maar Waarheid. Wat je weet, lieverds, is niet zo veel, want het is illusie, een soort demonstratiemodel. Dat wat je niet kent en niet kunt beetpakken is Werkelijkheid. Al het andere is een diavoorstelling.

Drama in de wereld is van de wereld. Het Goddelijke in verhalen mag drama hebben, maar het Goddelijke zelf wordt niet door drama afgeleid. Het Goddelijke is niet op zoek naar zichzelf. Het Goddelijke holt niet als een gek rond. Het Goddelijke is Stilte. Het Goddelijke kent zichzelf en is krachtig. Het Goddelijke is subtiel en uitbundig. Ik zeur door over het onderwerp dat jij, in je essentie, Goddelijk bent. Goddelijk kan alleen maar essentie zijn, begrijp je. Het Goddelijke is Waarheid. Al het andere is fictie. Fictie is misschien een goed verhaal of zelfs een geweldig verhaal, maar het is helemaal verhaal. Alle drama is verhaal. Jij bent niet tot verhaal begrensd. Je leeft in een veel groter rijk dan verhaal. Zie verhaal als speeltijd. Het is niet echte tijd, want gemeten tijd is geen echte tijd. Oneindigheid kan niet getimed worden. Het is in het niet-Land van Oneindigheid waar je werkelijk verblijft.

Je bent een bewoner van Oneindigheid. Je bent een Oneindige Bewoner van Oneindigheid. Je bent een Eeuwige Bewoner van Mijn hart, en Mijn hart is het Hart van Harten. Dit is waar je bent. Er is nergens anders voor jou om te zijn. Je kunt niet uit Mijn hart zijn. Je kunt alleen maar Liefde zijn in Mijn Hart, en Liefde ben je en kun je alleen maar zijn, wat je je ook verbeeldt en waaraan je ook maar vasthoudt. Het dromen komt tot een einde, terwijl Oneindigheid Oneindig is.