Je kunt zeggen dat de natuur de genezer is. Het is inderdaad natuurlijk om te genezen. Het is inderdaad natuurlijk om geen behoefte te hebben om te genezen. We kunnen zeggen dat je een fysiologie hebt die zichzelf reinigt. Wanneer je leeft en je door de wereld heen beweegt, hoeft de natuur niet toe te staan dat de geleidelijke stroom van gezondheid afgesloten wordt.

Een manier om er tegen aan te kijken is dat gelukkig zijn gezondheid is. Het is niet een absolute zekerheid dat gezondheid een bijproduct is van gelukkig zijn, maar toch is het een goede zienswijze, want het zorgt ervoor dat het verzekerd zijn van gelukkig zijn bij jou ligt.

Gelukkig zijn is een interessant iets. Het zou het lot of toeval of geluk kunnen inhouden, en toch is gelukkig zijn niet een speling van het lot, geliefden. Het gaat er om hoe je het leven tegemoet treedt. Het gaat om je gedachten. Op je rust de verplichting om je eigen gelukkig zijn te herkennen dat binnen in je ligt. Zeker, de relatieve wereld kan je aardig opjagen nu en dan, hier en daar, maar toch is je ware zijn gelukkig zijn of vreugde of gelijkmoedigheid of hoe je het maar wilt noemen. Het is de afwezigheid van wroeging. Het is een manier van het leven tegemoet treden los van hoe het zich aan jou voordoet.

Gelukkig zijn is niet hetzelfde als ontkenning, geliefden. Alles dat minder is dan gelukkig zijn, is ontkenning. Het is de ontkenning van gelukkig zijn en niet je natuurlijke staat van zijn.

Wanneer gelukkig zijn een term is die te sterk lijkt om in het dagelijks leven mee om te gaan, vervang het dan door het woord vrede. Vrede is het pad naar gezondheid. Vrede heeft een speciale subtiele betekenis. Het is rustiger dan gelukkig zijn. En toch heeft vrede een geweldige weerklank. Het is als stille wateren. Het is bewustzijn van dat wat in elke lichaamscel zit. Laat jullie lichaamscellen in vrede zijn.

Verwarring is misschien wel het tegengestelde van vrede. Oorlog is in ieder geval tegengesteld aan vrede. Wanneer individuen in vrede leven met zichzelf, wat voor uitbarsting van oorlog in de wereld zou er dan eigenlijk nog kunnen zijn ?

Denk niet dat oorlog alleen hoort bij de strijdende landen en de mensen daar. Vergelijk de Aarde met een menselijk lichaam. Wanneer er een puistje ontstaat op je kin, dan geef je daar niet je kin de schuld van. Je geeft je kin niet de schuld en ook je huid niet. Het puistje is een resultaat van iets dat met het hele organisme te maken heeft. Met oorlog is dat net zo.

Wanneer er overal strijd woedt, kijk dan naar jezelf, geliefden.

Je kunt de verkondiger van vrede zijn, en je kunt degene zijn die oorlog voorkomt en verlicht. Heb vrede met jezelf, geliefden. Leef in vrede. Zo lang er nog ergens oorlog op de wereld is, staan jullie daar niet boven.

Oorlog is een symptoom, en symptomen geven aan dat er aandacht nodig is. Geef aandacht aan alle harten, en er zal geen oorlog zijn.

Genoeg mensen die in vrede leven ook al is het op een afstand van 5000 kilometer van de frontlinies, en de oorlog zal voorbij zijn. Op kilometers afstand, zal de toestand van oorlog geheeld worden. Met genoeg individuen die in vrede leven, zal niemand meer oorlog wensen. Er is altijd iemand voor nodig die oorlog wil, om het ook te hebben.

Laten we zeggen dat een ander zegwijze voor vrede, het los zijn van je ego zou kunnen zijn. Wanneer er vrede is, regeert niet het ego. Wanneer er wrijving is, regeert het ego. Als er geen ego is, heeft oorlog ook geen bestaansreden, en word er vrede waargenomen.

Kijk naar je eigen huis, geliefden. Wees de liefde die alle wonden heelt. Wees de vrede die je zoekt. Wees de liefde die je bent.