Jij bent geen uil wiens hoofd helemaal ronddraait. Je kunt niet alles zien wat er komt en soms word je onverwachts overrompeld. Het is het leven waar Ik het over heb, dat je niet altijd ziet aankomen. Het kan zelfs zo zijn dat het onverwachts overrompeld worden in je leven de overhand heeft. Jij ziet een patroon. Het kan zijn dat jij wakker wordt en dan val je weer in slaap en hebt een ongemakkelijk ontwaken.

Welnu, als je terugkijkt, kun je zien hoe jij zelf aanstuurde op een grote teleurstelling die verbijsterend voor jou was. Maar nu heb je er een idee van hoe jij er zelf op aanstuurde. Omdat jij hield van een situatie of een persoon, omdat de situatie of de persoon jou je zo goed liet voelen, gaf jij wat weg van je eigen gevoel van waarde en je eigen gezonde verstand. Je geloofde meer in een ander dan jij geloofde in jezelf. Je gaf te rijkelijk iets van jezelf weg. Het kan zijn dat jij jouw integriteit weggaf, geliefde. Was jij je er maar bewust geweest van de mate waarop je de Waarheid omtrent jou aan het weggeven was. Het kan zijn dat jij een te groot stuk van jezelf hebt weggegeven.

Er is een gemeenschappelijk kenmerk in veel van jouw grote teleurstellingen. En het is dat, ergens op een bepaald punt, jij jezelf tekort deed. Jij maakte de weg vrij naar teleurstelling door uiteindelijk niet trouw te zijn aan jezelf. Je gaf te veel weg van jezelf. In een verlangen om een keer in je leven compromissen te sluiten, om met elkaar opschieten, om iemand of iets waardevols in de buurt van jou te houden, gaf jij wat weg van jouw eigenwaarde. Ergens in een verborgen spleet van je denkgeest zei jij over wat het ook was:

"Dit betekent zoveel voor mij. Dit betekent alles voor mij. Deze situatie of persoon betekent alles voor me. Daarom zal ik teveel op dingen van mezelf toegeven en het compromis noemen. Ik maak een handel en geef een te groot brok weg van mijn eigenbelang om iemand of iets dat zo belangrijk voor mij is, zo volkomen waardevol voor mij is, dus voor mij essentieel is te houden. Zo was mijn perceptie met mijn ogen half gesloten op dat moment."

En dan, op een dag, merk je dat je teveel hebt weggegeven van jezelf en nu ben jij teleurgesteld in de situatie of de persoon. Het meest van alles ben je teleurgesteld in jezelf. Je denkt dat je niet aan het nadenken was. Je hebt het niet gezien. En nu zie je het.

Natuurlijk is het moeilijk in het gewone leven om te weten wat je moet vasthouden en wat je moet laten gaan en wanneer en waar en hoeveel.

Het is niet zo dat jij je ziel verkocht. Het is meer alsof jij haar weggaf, of een groot deel van haar weggaf. In ieder geval gaf je teveel weg en nu zie je het en nu betreur je het. Had je maar, had je maar de dingen juist aangepakt.

Het komt allemaal neer op eigenwaarde. Het komt allemaal terug bij de liefde voor jezelf. In plaats daarvan klampt jouw liefde zich vast aan iemand of iets. Het kan je carrière zijn. Het kan geld op de bank zijn. Het zou de grote liefde van je leven kunnen zijn.

Dit is het soort gelegenheid dat maakt dat mensen op hun hoede zijn omtrent hun hart en weigeren toe te geven aan liefde, want liefde faalt tenslotte.

Begin met liefde voor jezelf. Het is niet nodig om je eigenwaarde op te offeren ter wille van het behouden van iets voor jou. Je hart is niet eigenzinnig. Het is je denkgeest die jou aldoor heeft opgeofferd. Je gelooft dat je niet aan het denken was. Je was aan het denken. Je dacht dat je een gedeelte van jouw zelf moest opgeven, jouw vertrouwen in jezelf en wat je echt weggaf was hetgeen je in werkelijkheid wilde houden.