In de wereld kan het soms zijn, wanneer de liefde wordt verkondigd, dat zij haar schittering verliest. Jij hebt verlangd naar het moment van de verloving, en, vervolgens, wanneer het moment komt, wanneer jouw liefde is verkondigd, een huwelijksdatum vastgesteld is, details om voor te zorgen, kan het zijn dat een beetje van het klatergoud van de romantiek gewoon wordt. Niet langer heb je het gevoel alsof je danst op de sterren. Nee, je bent verbannen naar gewoonheid. Jullie zijn slechts een verloofd stel nu en nogal vrij wild voor de menigte. Wanneer jullie trouwen, kan het zijn dat er rijst en bloemblaadjes naar jullie toe worden gegooid. Je bent verbannen naar de Aarde en misschien een schouwspel in plaats van spontaniteit. Je zou liever dansen op de sterren dan om te voldoen aan wat er van je wordt verwacht. Het was een zaak om te lachen van vreugde met de liefde die opwelde in jou, en een andere om te glimlachen op gelegenheden die er om vragen. In plaats van spontaniteit kan het zijn dat jij het gevoel hebt dat je door een regisseur bevolen wordt, want nu kom je op het podium op een teken.

Het kan zijn dat jij diep en echt van je verloofde houdt, toch voel je echter een bepaalde opgelegdheid en stijfheid van optreden, terwijl de wereld toekijkt vanaf de zijlijn. Het kan zijn dat jij liever een dans wil dansen waar jouw voorkeur naar uitgaat, maar voelt je verplicht om een dans, die passend genoemd wordt, te dansen. Misschien voel jij je toegeëigend. Het leven in de wereld geeft je bepaalde stappen te volgen, en jij volgt. Kijk, je blijft glimlachen, zelfs als je voeten pijn doen. De maatschappij heeft zeker haar invloed op jou.

Wanneer jij jouw liefde voor Mij herkent, moge jij zijn zoals je bent en je niet geremd voelen. Jouw toewijding aan Mij is niet verplicht om officieel te zijn, het is echter niet voor heel lang dat jij privé en rustig kan blijven. Geluk is moeilijk te bevatten. Van Mij houden is geluk, geliefden, ook al is het voor jezelf niet helemaal duidelijk Wie en Wat Ik BEN, en toch, je weet dat je leeft met Mij en niet uit elkaar kunnen zijn. We kunnen niet uit elkaar zijn.

Snel genoeg druk Ik mijn voet lichtjes op de zoom van je jurk. Je stopt en voelt de kracht van Mijn liefde. Jij kunt je niet langer onttrekken aan Mijn liefde. Mijn liefde is gewoon te veel voor je. Jij wordt in Mijn Armen van Liefde geveegd, en er is nergens anders waar jij kunt zijn. Er is nergens anders waar jij kunt zijn dat gelijk staat aan Mijn liefde. Eenmaal in beslag genomen door Mijn liefde, stijg jij op tot Mijn liefde. Er is geen vertrek.

Oh, misschien is er een karige gedachte van te willen terugkeren naar je zorgeloze gewone leven waar je hier en daar rond fladderde en net deed alsof je gelukkig was. Totdat je in Mijn armen kwam, wist je de opbrengst van geluk niet, die jij kon vasthouden, en toch kan het zijn dat jij er naar verlangt om die oude oppervlakkige kennis nog een keer terug te hebben. Het was vertrouwd. Net als een jurk die ooit je lievelingsjurk was, wil je haar nog eens passen. Als je het zou proberen, zou je erachter komen dat ze niet meer past, en het kan niet meer passend worden gemaakt. Zij zal je nooit meer passen.

Het is niet zo dat de kleur van de jurk is vervaagd. Nee, jij bent het die helderder is geworden. Zodra jouw ogen zijn beland op het Gezicht van God, waar anders kunnen je ogen vanaf nu naar kijken? Wat anders kan je aandacht trekken? Wat anders kan je van je voeten blazen? Welk ander gezicht zou je ooit willen lezen? In welke andere ogen zou je jezelf kunnen onderdompelen?

In sommige zaken heb je geen keus. Zodra jij Mij gezien hebt, zodra je Mijn bewondering van jou gezien hebt, zodra je Mijn ogen kijkend in de jouwe gezien hebt, zijn het Mijn ogen die jij eeuwig zoekt.