Laten We eerlijk zijn, het woord frustratie is gewoon een ander woord voor woede. Frustratie lijkt te worden veroorzaakt door iets buiten jou. Dit of dat frustreert jou. Door kleine kronkels in jouw geest overtuig je jezelf er heel gemakkelijk van dat frustratie jou aanvalt.

Woede is een beetje minder onbetrouwbaar. Je moet jouw aandeel in woede echt onder ogen zien. Wat jouw woede ook veroorzaakt, je moet toegeven dat je kwaad bent. Je hebt woede. Jij hebt er de verantwoordelijkheid voor.

Frustratie lijkt jou minder ernstig en op een of andere manier voel jij je ontslagen van verantwoordelijkheid ervoor. Jij bent feitelijk onschuldig. Jouw computer is dolgedraaid door spam. Natuurlijk ben je gefrustreerd. Enzovoort enzovoort.

Ik spoor je aan verantwoordelijkheid te nemen voor alle opwinding die je ervaart. Je hoeft die niet te hebben. Je moet verantwoordelijkheid nemen.

We komen weer terug op jouw gevoel van op gespannen voet staan met de wereld. Dit is een heel basaal niveau waar we nu op komen. Jij denkt niet graag dat je op gespannen voet staat met de wereld. Je hebt je niet gerealiseerd dat je het gevoel had dat de wereld erop uit was om jou te krijgen. Je hebt misschien zelfs lippendienst verleend aan het idee van een welwillende wereld, zelfs als je er mee worstelt.

“Daar gaat de wereld weer”, lijk je te verkondigen. “Kijk hoe hij mij misbruikt. Hoe kan ik niet gefrustreerd zijn? Er gebeurde dit en er gebeurde dat en het overkwam mij. Ik zou geen wiskundig probleem kunnen oplossen. Mijn schoenveter is gebroken. Geen wonder dat ik moe ben. Kijk wat mij vandaag weer overkwam”.

Geliefden, niet voor al het goud van de Aarde wil jij jezelf zien als een onschuldig slachtoffer. Een slachtoffer is ook een dader. Je hebt een goocheltruc met jezelf uitgehaald. Het lijkt alsof frustratie jou is opgedrongen, maar dat is echt goochelarij. Het konijn is niet uit een hoed gekomen. Jij bent degene die het konijn daar heeft neergezet.

Of misschien denk je graag dat je weer eens bedrogen bent, een onschuldig slachtoffer. Niets daarvan, Mijn lieverds, je bent de overtreder die de verantwoordelijkheid ergens anders legt.

Niemand ontkent dat jouw auto stuk ging of een van de gebeurtenissen die aan jouw frustratie bijdroegen, maar, kom nou, kijk jezelf recht in de ogen en geef jouw eigen schuldigheid toe.

Je kunt ook zeggen dat je een onschuldig slachtoffer bent van mazelen of een muggenbeet of een maag die van streek is. Dat mag dan zo zijn, maar jij bent nu verantwoordelijk. Jij bent verantwoordelijk voor hoe je reageert. In feite, geliefden, zweer reageren af. Handel in plaats daarvan en handel met een goed gevoel.

Er is geen verschuilen, geliefden. Je gedachten werpen hun netten uit. Wees edelmoedig omdat je voelt dat dat juist is en niet omdat je een beloning verwacht. Wat je zaait, zul je oogsten.

Als je een pan soep laat vallen, dan heb je hem laten vallen. Je wilde dat niet, maar niemand anders dan jij liet hem vallen. En jij bent het die de rommel op de vloer moet opruimen.

Zelfs als je vingernagel breekt, dan is het jouw vingernagel die gebroken is. Je kunt de schuld van je gebroken vingernagel geven aan wat je maar wilt, maar hier sta je. Het is jouw gebroken vingernagel. Je kunt zeggen dat je niet genoeg calcium krijgt, maar Ik zeg je: “Wie is het die niet genoeg calcium krijgt?”

Het is niet in jouw hoogste belang of in het hoogste belang van iemand dat je in onschuld blijft steken. Laten We zeggen dat je volmaakt onschuldig bent volgens de normen van iemand, maar Ik herhaal, zelfs als jij onschuldig bent, wie moet dan zo goed mogelijk zijn best doen?

Als je verdrinkt en je verkiest niet te verdrinken, wat doe je dan? Zeg je gewoon: “Ik vroeg er niet om om te verdrinken?” Of ga je zwemmen en red je jezelf van een verdrinkingsdood?

Als iemand jou advies geeft dat je niet wilt horen, kun je mompelen: “Wiens leven is dit eigenlijk?”

En dit is wat Ik tegen jou zeg: “Wiens leven is dit eigenlijk?”