Hoe mooi ben je. Zelfs in je ontsteltenis en je twijfelen ben je mooi. Je bent een onbekende hoeveelheid voor jezelf. Je ontkent kennis van jezelf. Je ontkent kennis van Ons Ene Zelf, en toch weet je, en toch snel je rond op Aarde. Je loopt heen en weer. Je geest loopt heen en weer. Je bent onzeker over jezelf. Je weet niet wie je bent. Je kijkt naar de sterren en doet een wens. Je doet een wens aan jezelf. Je ziet Mijn helder licht en weet niet dat hetzelfde licht het jouwe is. Je claimt onschuld.

Over welke verantwoordelijkheid ben je besluiteloos? Als je jouw licht in de sterren zou herkennen, wat vrees je dan dat er met jouw wezenlijk inherent licht zou gebeuren? Ben je bang dat je het zou verliezen? Nee, geliefden, je zou het hebben. Je hebt het en dan zou je weten wat je hebt en wat je bent. Je bent het Heldere Licht van God, dat schijnt en harten doet dansen.

Vrees je dat jouw licht laten schijnen teveel voor je hart is? Helemaal niet. Jouw hart heeft erop gewacht om te schijnen. Jouw hart heeft ernaar verlangd zijn helderheid te delen. Al jouw verlangens in één zin uitgedrukt zijn dit: Het verlangen van jouw hart is te schijnen en te schijnen en de Aarde te bedekken met de helderheid van sterren. Oké, slaap 's nachts en wees de sterren van Gods licht dat overdag schijnt en jouw licht zal zich met de sterren vermengen. Je kunt denken dat het een droom is, maar 's nachts fonkel je met de sterren. De aantrekkingskracht van sterren op jou zegt je dat jij en de sterren een grote erfenis van Gods licht delen. Jij en de sterren verlichten de wereld. Jullie dragen de wereld in je hart, geliefden. Je tilt de wereld op in je licht. Je wiegt de Aarde in jouw licht. Jij en de sterren zijn hetzelfde.

Blijf naar de sterren kijken. Ze zijn de nachtlichten van de ziel.

Licht is heel begerenswaardig voor jou. Waarom denk je dat jouw hart zoveel van het panorama van zonsopgang en zonlicht houdt? In hun schoonheid herken je jezelf. Je bent dezelfde tentoonspreiding van licht. Je ziet en tegelijk zie je niet. Kun jij je het schouwspel voorstellen dat iedere keer voor Mij is als ik naar jou kijk? Ik hou nooit op naar jou te kijken. Ik hou nooit op de schoonheid van jouw licht te zien. Het vult Mijn hart met verwondering. Kijk wat Ik geschapen heb. Kijk naar Mijn levenswerk. Je was helemaal geen werk. Je was Mijn genoegen. Je bent Mijn genot. Denk eraan, je bent uit Mijn licht voortgekomen. Je bent spectaculair. Ik overdrijf niet.

De moeilijkheid met jou is, dat je schijnbaar je licht hebt aangedaan, en je doet het schijnbaar uit. Laat je licht aan. Het is alleen in je geest dat je het kunt uitdoen. Als je ervaart wat je lijden noemt, is dat voor jou een teken dat je geprobeerd hebt je licht uit te doen. Licht uitdoen verkrampt je hart. Dit is niet jouw stijl. Het is niet de stijl van het menselijk hart om zichzelf te verwonden. Het is echter een poging en deze poging noem jij lijden, alsof het jou werd aangedaan, terwijl jij het zelf bent die de knop bediend heeft.

Laat jouw hartenlicht aan en wat je lijden noemt zal zich niet voordoen. Het is de poging je hart te sluiten, die jouw hart pijn geeft. Jij bent de portier van jouw hart. Hou je hart open. Hou hem open met het uitstromen en binnenstromen van jouw licht van liefde. Doe dit in Mijn Naam.