Je bent Mijn geluk. Heb je ooit op die manier naar jouw rol in het leven gekeken? Je neigt ernaar naar Mij te zoeken om jou geluk te geven. Ik hoor dat vaak.

Maar Ik vraag jou: "Geef Mij jouw geluk".

Natuurlijk ben Ik altijd sereen. Ik heb een groot fontein van geluk en dat wordt Liefde genoemd.

Het is gemakkelijk Mij geluk te geven. Wees gewoon de Waarheid van Wie Je Bent en geluk zal opkomen als rozen om de wereld te verzoeten.

Natuurlijk ben Ik nooit of te nimmer ongelukkig. Maar, als je graag geluk op Mij zou willen scheppen, zelfs als Ik het niet nodig heb, schep dan geluk op Mij. Je hebt het nodig, geliefden, je hebt je eigen besef van je eigen geluk nodig dat je op Mij uitgiet. Je moet in grotere termen denken dan je misschien gedaan hebt. Maak jouw kring van invloed in de wereld groter door het geluk dat je geeft. Je kunt niet aan Mij geven zonder aan iedereen te geven en iedereen sluit jezelf in.

Denk liefde. Wees liefde. Liefde eerste, niet tweede of derde of vierde of laatste na al het andere. Liefde eerste. Vreugde eerste. Jouw missie is vreugde te geven. Als je plezier in leven hebt, dan geef je vreugde. Er is geen minste van Mij om aan te geven.

Degenen die grotere behoeften hebben dan jij zijn een zegen voor je, want zij wijzen jou op alles wat je hebt om blij om te zijn. Zij leren jou het geluk dat je al hebt.

Feit is dat iedereen jou zegent. Zelfs degenen die jouw hart diep gekwetst hebben, hebben jou een zegen aangeboden, hoewel die ongezien kan zijn. Hun zegen kan je ego een paar gaatjes lager gebracht hebben, maar niettemin een zegen.

In geen geval gaat het leven helemaal om lessen, maar je leert inderdaad lessen. Leer ze en ga verder. Misschien moest je op je hoofd geslagen worden. Misschien zul je de volgende keer sneller leren. Wat je anders ook op Aarde doet, je bent zeer zeker aan het leren. Als je leeft, dan leer je. Leer goed.

Leren is een spijker met twee koppen. Je moet ook afleren. Dit is loslaten. Je moet het verleden loslaten en een boel afleren dat je al leerde, is dit niet zo?

Ik hunker naar jouw geluk. Ik kan nauwelijks wachten tot je Mij jouw geluk schenkt. Je kunt er zeker van zijn dat Ik je welkom heet. Je kunt er zeker van zijn dat Ik je bedank. Je kunt zeker zijn van Mijn toewijding om jou te dienen.

Wat is deze staat van geluk die een manier lijkt te hebben gehad om bij jou langs te gaan en dan te vertrekken? Is het geluk dat jou ontwijkt of ben jij het die geluk ontwijkt? Loop je pal langs zijn deur?

Geluk omringt jou en toch ontsnapt het je. Je staat in een bloemenveld en zoekt naar het veld waar je al in staat.

Maar wat is het, geluk? Wat is het eigenlijk? De ene dag lijkt iets jou geluk te geven. Een andere dag doet hetzelfde dat niet. Waar woont geluk en waarom blijft het niet gewoon, vraag je je af.

"Waarom kan geluk niet in een archiefla onder de G liggen, zodat ik het er elk moment dat ik het wil eruit kan trekken en met me meenemen? Waarom kan geluk niet Op Afroep zijn?".

Ja, dat kan. Je staat in een bloemenveld. Je kijkt naar beneden bij je voeten en ziet waar je bent en plukt alle bloemen die je wilt.

Geliefden, waar ligt jullie geluk anders dan bij jullie? Kijk rond en pluk wat bloemen van geluk en geef een boeket uit je veld van geluk aan de volgende persoon die je ziet. Wat kun je nu doen om iemand geluk te schenken?