Soms, als je bewust zou zijn en helemaal eerlijk, zou je, in plaats van te zeggen: "ik hou van je,” tegen iemand in je buurt en die je dierbaar is, zeggen: "Ik klamp me aan je vast." Je zou zeggen: "Ik ben gehecht en het lijkt dat ik niet kan loslaten." Als je volledig bewust en eerlijk zou zijn, zou je kunnen zeggen: "Ik gebruik je. Je vult de een of andere leegte in mij. Ik weet niet hoe ik jou kan loslaten. Ik heb je nodig. Ik vraag meer van je dan waar ik recht op heb."

Dit is niet bij iedereen zo, maar toch is dit bij velen in de wereld zo. En dit soort extractie wordt vaak liefde genoemd.

Veel stellen gehechtheid gelijk aan liefde. Geef me, geef me, geef me wat ik vraag.

En zelfs als je de gever bent, kun jij vast houden aan het zijn van een gever, en degene waar jij aan geeft, geeft jou de gelegenheid.

Baby’s klampen zich vast. Ze moeten. Dit is in de natuurlijke stroom van het leven. Maar nu ben je een volwassene.

Welnu, er is niets mis met het houden van een ander zoals je in staat bent om te doen. Ik wil je leven niet bemoeilijken, maar toch, soms, vaak, is je positie in de wereld niet houdbaar. Je houdt vast aan hetgeen waar niet aan kan worden vast gehouden. In de grillige wereld kun je niet altijd vasthouden aan jezelf. Je bent er niet altijd voor jezelf. Je gooit jezelf in de rondte alsof je een levenloze pop bent, het ene moment bemind, maar het volgende niet. Weggegooid, teruggevorderd, weggegooid, teruggevorderd.

Jij kunt er voor jezelf zijn. Je kunt er voor een ander zijn en nochtans niet gehecht zijn. Het kan gebeuren, en het kan met jou gebeuren.

Het leven leert Mijn kinderen minder veeleisend zijn. En als je hart vol is van liefde, dan ben je minder veeleisend.

Vaak, geliefden, is wat jullie lief hebben een idee. Het is niet de persoon voor je die jij lief hebt. Het is jouw idee over de persoon voor je. Dit is wat je lijkt te moeten vasthouden ten koste van alles. Het kan zijn dat jij jezelf telt bij de aardigen, maar toch, in werkelijkheid, kan het zijn dat jij jezelf laag inschat, en het leven zelf laag inschat.

In het leven echter, leer je en in het leven groei je.

Iedereen op Aarde weet diep binnenin beslist wat liefde is en hoe breed en diep en vol liefde is. Je weet het en weet het niet. Je leeft en leeft niet. Jij ambieert en je ambieert niet. Je geeft toe en je geeft op, terwijl je zo veel meer bent. Het kan zijn dat jij het opgeeft betreffende jezelf en betreffende anderen. En, dikwijls, kan het zijn dat jij Mij hebt afgeschreven. Jij hebt misschien een cirkel getekend rondom Mij en beschouwt Mij als verboden gebied! Mij, de Onbegrensde, kun jij misschien ergens begrensd hebben. Misschien heb je het gevoel gehad dat Ik jouw dienaar ben. Natuurlijk, Ik ben dat, echter niet jouw dienaar die je mag commanderen.

Is dit alles niet belachelijk als Wij Eén zijn? Echt, in het leven, ben jij op een escapade met jezelf. Met jezelf ben jij aan het dansen. De objectieve wereld bestaat niet in de zin waarin jij het ziet. Je loopt rond met jezelf en dat is het. Jij bent de terreur, of je bent een engel. Jij bent degene die je lief hebt of degene die je vreest. Jij bent de huichelaar of de bibberaar, en je bent de held of het slachtoffer en, toch, wie kan Ons scheiden, geliefden? Wie kan Ons uit elkaar houden als Wij Eén zijn?

Alleen in verbeelding, kun je dat. Alleen in de illusie kun jij dat. Alleen in wanhoop kun je dat. Alleen in angst kun je dat. Alleen in fictie kun je dat. Wat waar is, is waar, en het is waar voor alle tijden. Wij zijn Eén. Er is geen ander. Alle schijnbare anderen ben jij en jij ziet jezelf in verschillende vormen. Je geeft jezelf een gezicht. Jij droomt jezelf. Je bent je vriend en je bent je vijand. Je bent je beminde of je bent je onbeminde. Maak het goed met jezelf en bevrijdt anderen die zichzelf ook zien in jou en jou misschien helemaal niet van dichtbij zien, net zomin als jij jezelf ziet.