De wereld is een vlek. Je ziet hem niet duidelijk. Zelfs als je denkt dat je dat doet, heb je maar een zwak beeld gezien. In plaats van het woord wereld is het misschien dienstiger over de wereld te denken als Schepping, wat God geschapen heeft, Gods Schepping. Je leeft in Gods Schepping en natuurlijk in die van jou.

Geliefden, overweeg dat je toelating tot de Schepping zocht. Dat deed je. Toegang was vrij en toch moest je in de rij wachten om erin te komen. Van de kosten werd afgezien. Het zou een flinke som goud gekost hebben om toegang tot de mooie wereld te krijgen die Ik voor jou heb uitgespreid. Denk even na, Mijn geliefde teenagers. Je hoeft niet langer een volwassene te zijn. Wees een onschuldig kind, of wees een goed geïnformeerde volwassene die elke druppel water en de stromen waarin het komt waardeert.

Nu dat je in termen van Gods Schepping denkt, zul je als je 's morgens opstaat niet denken: "Zucht, weer een dag in de wereld". Je zult zeker niet denken: "Jakkes, weer een dag in de wereld".

Je zou denken. Als je Gods Schepping bedenkt, dan zul je zeker denken: "Wow, weer een dag in Gods Schepping!". Er zal verwondering zijn. Er zal waardering zijn. Er zal dienstbaarheid zijn.

Jij, die Gods Schepping bent, leeft in Gods Schepping. Er is plaats voor jou gemaakt. Je werd uitgenodigd en je accepteerde. Wees een gast die de accommodaties die hem gegeven worden waardeert.

Als de verf in je kamer loskomt, denk je niet dat er iets aan de hand is. Je denkt echter wel dat je gastheer de kamer misschien graag netjes heeft, en je neemt een krabber en je haalt wat verf, en je krabt en je schildert de kamer. Je maakt hem mooier voor de volgende gast en je weet dat dat jouw gastheer immens veel plezier doet.

Je maait het gras en je plant een tuin waarnaar allen kunnen kijken en er bloemen kunnen plukken.

Je wenst je gastheer te dienen en je wenst alle bezoekers die ook op deze reis van de Schepping kwamen te dienen.

Ik ben je Gastheer. Ik ben de Gastheer van iedereen die Mijn Schepping bezoekt. Natuurlijk schiep Ik met jou in gedachten en alle gasten in gedachte. Het is goed voor je jezelf eraan te herinneren dat je een gast bent. Wees hoffelijk.

Als een eerdere gast jouw verblijf in wanorde achterliet, zul je niet klagen. Je zult gewoon jouw accommodaties op orde brengen en blij zijn om de wereld niet alleen nieuwe verf maar een diepe reiniging te geven en je zult blij zijn jouw accommodaties van binnen naar buiten en van buiten naar binnen opnieuw te bewerken. Je zult blij zijn het in orde te brengen.

Ik schiep een mooie wereld en jij herschept hem. Maak hem mooi. Je maakt hem het beste mooi door jouw waardering. Wat een prachtige uitvinding is waardering. Ik bouwde haar in de Schepping in. Als je de eerste mensen op Aarde zou zijn, zou je in verbazing om je heen kijken en zeggen: "Oh, oh, oh. Wat een mooie wereld!".

Toentertijd in de Schepping was wereld een mooi woord. Hij was geen paria. Hij werd niet afgesnauwd. Er werd niet op hem neergekeken. Naarmate de tijd verstreek begonnen sommige kinderen te klagen. Ze klaagden over de wereld die Ik gemaakt had. Dit is generatie op generatie doorgegaan. Ik hoop beslist dat je niet een van Mijn kinderen bent die klaagden.

Geliefden, kijk nog eens. Kijk naar de zon zoals ze langs de hemel beweegt. Kijk naar de bewegende wolken. Zoals de wolken openbreken en het gaat regenen, laat je hart op dezelfde manier openbreken. Een wolkbreuk van regen. Een wolkbreuk van liefde. Hoe eenvoudig. Hoe makkelijk is het om de wereld te vernieuwen. Hoe makkelijk is het een bewonderende gast te worden van Gods wereld. Jouw wereld, Gods Schepping.