Ik verontschuldig Mij niet voor het Leven op Aarde. Ik schiep een mooie Schepping en jij leeft daarin. Het is alsof Ik een huisbaas ben en Ik voorzie jou van een mooie plaats om te wonen. Zoals je hier leeft, maak je er min of meer een bende van. Je laat het gaan. Je laat dingen rondslingeren. Je merkt niet eens wat je doet of niet doet. Je laat je weinig gelegen liggen aan een prachtige plek en dan als jouw woning niet meer naar wens is, klaag je erover en over de Huisbaas.

Waar was je, geliefde, toen de vloer geveegd moest worden? Waar was je toen je op bloemen stapte? Nu klaag je over het gebrek aan bloemen? Is op fouten wijzen jouw doel?

Omdat je misschien indigestie hebt, zou je bij de Chef van een goed restaurant klagen dat zijn kookkunst jou indigestie gaf? Waarschijnlijk niet, maar je zou misschien tegen een vriend klagen over het onverteerbare eten bij het uitstekende restaurant. En je vriend zou zijn hoofd schudden en zeggen: “Ja, dat is toch erg”. En dan voelen jullie tweeën je er boven staan.

Wiens verantwoordelijkheid is jouw spijsvertering?

En toch klaag je bij Mij over de wereld waarin je leeft, schijnbaar van Mij gescheiden. Je kunt zelfs het idee leuk vinden dat Ik, volgens jouw perceptie, behoorlijk ver weg ben, tamelijk anoniem ergens boven in de lucht. Je bent onverschrokken over wat je te zeggen hebt zolang Ik maar ver weg ben. Ik betwijfel dat je naar Mij toe zou komen of voor Mij komen zitten en jouw klachten zou opsommen of Mij persoonlijk om verklaringen vragen terwijl je misschien raast en tiert.

Sommigen laten misschien graag afval rondslingeren en klagen erover tegen Mij.

Dit wil niet zeggen dat Ik geen begrip heb voor wat jou niet bevalt. Niettemin zal Ik je zeggen uit je schommelstoel te komen en een kamer in je huis mooi te maken, of een bloem te planten, of een veranda te vegen. Zeg nooit dat er niets is wat je kunt doen. Er is iets wat je op dit moment doen kunt. Ik spreek niet over een opstand, geliefden. Ik heb het erover dat jullie opstaan en iets poetsen. Letterlijk en figuurlijk, verwijder hindernissen en wat zal er dan voor jou zijn om over te klagen?

Wat je ook doet of niet doet, wees niet iemand die achteraf kritiek levert, alsof er een jij is en er een Ik is aan tegenovergestelde kanten.

Je kunt het zo zien dat je de wereld niet om zijn as kunt laten draaien, maar je kunt opstaan en klagen achter je laten. Dit is een goed begin. En dan, als je iets ziet dat aandacht nodig heeft, dan kun je ervoor zorgen zonder er grote ophef over te maken. Als er stofnesten onder het bed zijn, haal ze dan weg.

Wat kun je doen om het Hof van Eden terug te brengen? Op fouten wijzen brengt het niet terug. Wat is het Hof van Eden? Het is een metafoor. Het is een mooie metafoor. Het is een mooie metafoor en het is een prachtige Werkelijkheid. Er ligt Waarheid in. Net zoals liefde deel van jouw hart is, zo is Eden deel van jou.

Nu zul je meer doelgericht worden. Je zult meer deelnemen en minder met je voeten slepen. Je zult je schouders eronder zetten en je zult bij gelegenheid van vreugde springen. Er is geen vreugde in klagen. Verwijt is een partner van klagen.

Als je de manier waarop iemand de tafel dekt niet leuk vindt, voeg dan een bloem aan de tafel toe. Voeg waardering toe. Als je niet van het weer niet houdt, hou er dan evengoed van. Ga dan naar buiten.