De hele wereld past in Mijn Hart. De hele wereld, het Universum, elk mens, elk dier, elke steen, elke schelp, elk korreltje zand, en het hele Koninkrijk der Hemelen past in Mijn Hart. Jij bent in Mijn Hart. Al het alles wat geschapen is, past in Mijn Hart. De wereld is een grote plaats en de wereld past in Mijn Hart. Alles wat jij waarneemt als daar buiten, gebeurt in de woonplaats van Mijn Hart. Mijn Hart is een kelk zonder boveneinde en zonder bodem. Alles gedacht of niet gedacht past in het heiligdom van Mijn Hart. Hier is Onmetelijkheid en ze past in de beker van Mijn Hart.

Hier ben je, veilig in Mijn Hart, en je zwerft iets wat mijlen genoemd wordt, en je stoot je hoofd hier en daar, zo echt lijkt jouw dwalen.

Misschien voel je je verloren en toch, verloren kun je niet zijn, want hier ben je, in de onmiddellijke nabijheid van Mijn Hart. Er is nergens voor jou om te vallen. Er is nergens. Liefde vult Mijn Hart en jij woont in Mijn Liefde. Al Mijn Liefde is van jou. Het hele Koninkrijk der Hemelen is van jou. Je ging nooit uit de Hemel weg. Je bent nooit ergens anders geweest behalve in deze droom die je leeft, in deze droom die jou verwart, in deze droom waarin je rondzwerft.

Bang voor het onbegrensde zoek je ernaar grenzen in jouw leven te maken binnen een droom. Je verenigt je in omheiningen regels en wetten genaamd. Je geeft jezelf aan ze over. Je betreurt het verlies van vrijheid, jouw eigen soevereiniteit niet kennende.

Je voelt je misschien omheind, of je gelooft misschien dat je bestaat op een afgelegen eiland ver van de bewoonde wereld.

Natuurlijk is er in Waarheid geen ruimte voor jou om in te bestaan, want ruimte is een illusie die jou huisvest.

Nu overtreffen We het beeld van jou in Mijn Hart. Mijn Hart is geen afgesloten plek, maar Ik kan zeggen dat jij in Mijn Hart past als een handschoen. Op een of andere manier wil je jouw geest rond het idee krijgen dat grenzeloosheid geen grotere ruimte is. Grenzeloosheid is niet zo beperkt als ruimte. De grenzeloosheid van Onmetelijkheid is zogezegd jouw kasteel.

Natuurlijk worden er geen gebouwen gebouwd in Onmetelijkheid. Wie zou proberen Onmetelijkheid te huisvesten als Onmetelijkheid ruimte of elk soort meting te boven gaat? Metingen zijn een te klein iets. Metingen betekenen de Nietsheid van Allesheid te rangschikken in keurige rijen.

In Mijn Hart, in het Koninkrijk der Hemelen, zijn er geen opstapelingen. Harten worden Eén Verenigd Hart en dus kan Ik zeggen dat Wij Eén zijn, Eén Liefde, Eén Hart Dat voor Allen Klopt. Ach, het ritme van het Universum, van Bestaand, en het Niet-Bestaande, en toch zijn het leven en de liefde overal. Het leven en de liefde zijn als een glanzend zwaard dat overal zwaait zelfs als er geen overal is.

Er is uitsluitend Oneindigheid en Eeuwigheid, afhankelijk vanaf welke kant je ernaar kijkt. Natuurlijk zijn er geen kanten. Er zijn geen grenzen. Er is niets om naar te kijken en toch rol je om in een droom en je ziet bezienswaardigheden en je bevaart de zeeën of vliegt op vleugels door de lucht. Op vleugels van wat? Op de vleugels van adelaars? Engelen? Op de vleugels van vlinders? Op de vleugels van verbeelding? Ach, op de vleugels van gedachte steeds hoger en hoger, hoewel er geen hoogten zijn om je op of vanaf te bewegen.

En toch tracht jij, die liefde bent, liefde te verkrijgen. Je zwemt in liefde. Je bent in liefde ondergedompeld. Ondanks schijn kun je liefde niet uit zwemmen. Er is geen wegkomen uit. Geen uitgaan van liefde, want in feite ben jij Onbevlekte Liefde.