Al het tegenovergestelde is ook waar.

Ja, het is goed jezelf te uiten. Het is goed je mond open te doen. Het is ook goed om stil te zijn. Je hoeft niet elke gedachte hardop te verwoorden. De mogelijkheid bestaat jouw mening voor jezelf te houden.

Je hoeft anderen niet hun fouten uit te leggen. Je wenst misschien anderen te verbeteren voor hun eigen bestwil. Ze willen misschien jouw aanwijzingen niet. Jouw aanwijzingen zijn misschien tegen dovemansoren gezegd.

Ongetwijfeld is het soms vriendelijkheid om direct te zijn. Hoe dan ook, soms is het juist dat jij je mond opendoet en soms is het niet jouw zaak iemand anders dan jezelf te corrigeren.

Geliefden, met alle liefde voor jullie, je bent niet de dirigent van het orkest van het leven.

Soms moeten andere mensen hun fouten maken en soms moet jij die van jou maken.

Wat de relatieve wereld betreft, hoe weet je ook maar wat juist is en wat verkeerd is? Wat verkeerd lijkt, zou onder bepaalde omstandigheden juist kunnen zijn, en wat juist is zou ook verkeerd kunnen zijn. En zelfs als een keuze juist lijkt of verkeerd, hoe weet je dat? Het verhaal is nog niet uit. Iets wat je zei dat verkeerd bleek te zijn, zou later juist kunnen blijken. Toch, wie heeft er in de wereld trouwens het laatste woord over juist of verkeerd?

Natuurlijk wil je het juiste doen. Tegelijkertijd kun je niet altijd voldoen aan wat de wereld perfectie noemt. Ook dat zou een verspilling van je leven kunnen zijn, altijd maar jezelf beoordelen overeenkomstig perfectie. Is dit een leven leiden?

Elke mens op Aarde ziet het anders dan jij. Je kunt het over tien dingen eens zijn en niet eens over tien andere. Wie moet het laatste woord hebben? Wie moet zeggen dat je in de ene stoel zou moeten zitten en niet in een andere?

Als Ik jou vrije wil kan geven, zul je dan minstens overwegen ook tenminste een mate van vrije wil aan anderen te geven?

Natuurlijk heb je de vrije wil om iemand of iedereen te zeggen wat te doen, en toch waarom zou je?

Geliefden, er zijn meer manieren om brood te smeren.

Je verlangt ernaar ontspannen te zijn, ben je het daarmee eens? Wees dan ontspannen. Als je anderen wilt zeggen wat te zeggen en te doen, ben je niet ontspannen.

Ik ben de eerste om je te zeggen dat je voor iedereen verantwoordelijk bent. Elke gedachte van jou raakt ieder ander. Toch gaat jouw verantwoordelijkheid niet zo ver dat je iedereen moet zeggen wat ze doen moeten en wat ze niet moeten doen en hoe ze het moeten doen.

En dus als je relaxt wilt zijn, ontspan dan jezelf. Laat jouw zelf opgelegde autoriteit los. Je kunt je heel goed aan jezelf en ook aan anderen hebben opgedrongen. Laat de teugels los. Laat na het leven van andere mensen te regisseren. Nou ja, als ze het je vragen, dan is het aan jou om advies te geven of geen advies te geven. Anders is het in het algemeen gesproken niet jouw keuze om te maken.

Jij hebt een manier van koken en iemand anders heeft een andere. Als het jouw voorrecht is te koken op de manier waarop jij dat doet, dan is het ook het voorrecht van een ander om te koken op de manier waarop hij het doet.

Laat je vrienden hun eigen voedsel zouten.

Je bent niet bedoeld iets over anderen te zeggen te hebben. Moet je een criticus zijn of een vriend? Waarom zou je rechter over anderen willen zijn? Misschien om je gevoel van eigenwaarde op te krikken. Vind andere manieren om je gevoel van eigenwaarde op te bouwen, geliefden.

Ja, je wilt weten wat jouw verantwoordelijkheid is. Je wilt ook weten waar jouw verantwoordelijkheid ophoudt. Wees respectvol naar anderen toe en respectvol tegenover jezelf. Bevrijd anderen en bevrijd jezelf.