Als mensen in een ander land dan jij zijn opgegroeid en ze spreken de taal van hun geboorteland, vind je het niet zo vreemd dat zij een andere taal spreken dan die van jou. Het is geen verrassing. Taal is een verbazingwekkend iets, en je kunt er zelfs bewondering voor hebben dat zij een taal spreken die jij niet kent, en dat ze hem zo vloeiend spreken. Je begrijpt de taal die ze spreken misschien niet, en toch begrijp je hoe het komt dat zij een andere taal spreken.

Niettemin, als anderen niet geloven in wat jij gelooft, in politiek, in religie, in God, in wat jij als gezond verstand ziet, heb je de neiging van streek te raken, of zelfs regelrecht boos te worden, gewoon omdat die persoon een standpunt heeft dat van het jouwe verschilt. "Hoe kunnen ze zo onwetend zijn", denk je. "Wat is er met ze aan de hand?". En je kookt.

Geliefden, wat is het verschil tussen deze persoon en iemand die in een ander land opgroeide en een andere taal spreekt?

Zelfs als anderen in het huis naast dat van jou opgroeiden, groeiden ze als het ware op in een ander land. Ze groeiden op in een andere context. Ze spreken een andere taal dan jij, en je ziet dat als een gebrek. Je was ongeduldig met ze.

Zelfs mensen die in hetzelfde huis als jij opgroeiden kunnen de wereld volkomen anders zien. Zou je echt willen dat iedereen dezelfde kijk heeft als jij? Je ego zou dat wel willen, maar moet jij dat willen?

Zelfs in kleinere dingen, als anderen het niet zien zoals jij, kun je ze scheef aankijken. Misschien hou jij van modern meubilair en zij kunnen van Victoriaans houden, en je denkt: "Wat is er met ze aan de hand?".

Jij kunt van een kleur houden, bij voorbeeld blauw, en zij houden van violet, en je kunt hun keuze minachten.

Er zijn zelfs mensen die van hun huidskleur houden en neerkijken op een huid met een andere kleur. Heb je ooit zoiets doms gehoord?

Pas op als je denkt, dat iets alleen moet zijn zoals jij het ziet. Voorkeuren zijn van niemands makelij. Ze zijn zeker niet van jouw makelij.

Waarom trots zijn op dogmatisch zijn?

Misschien kijk je neer op iemand die klein is. Je kunt denken dat hij of zij minder is dan jij die groot bent.

Het concept van broederschap betekent niet selectief broederschap. Het is niet met zorg kiezen. Het betekent geven om iedereen, niet alleen maar om een paar die jij toelaatbaar acht. Je bent niet mooi als je om sommigen geeft en anderen afwijst. Het is beter aan mensen te denken dan aan de stand van mensen.

Op dezelfde manier betaamt het je om om alle dieren te geven, niet maar om sommige. Je moet zacht zijn voor allemaal.

Er zijn vooroordelen die je hebt, voor en tegen, waarvan je je bewust bent, en er zijn vooroordelen waarvan je je niet bewust bent. Als je je ervan bewust bent, heb je een goede kans je oude denkpatroon te elimineren.

We spreken nogmaals over het loslaten van het verleden. Je hoeft je geen zorgen te maken over het loslaten van jouw fundament. Het verleden is niet je fundament. Liefde is jouw fundament. Ik ben jouw Fundament. Je denkt toch niet echt, dat Ik de voorkeur geef aan een kant van de wereld boven een andere? Of mannen boven vrouwen? Als je wenst te denken dat Ik een voorkeur heb, dan geef ik de voorkeur aan allen, de lamme, de manke, de briljante, de langzame, de rijke, de arme, de oude, de jonge. Ik heb een voorkeur voor allemaal. Zelfs voor degenen met ogen die niet kunnen zien, en oren die niet kunnen horen heb Ik heb een voorkeur, ook voor jou.