Je hoort het zo vaak. “Laat los. Wees niet gehecht. Bevrijd jezelf van het verleden”. Natuurlijk is vasthouden aan het verleden niet vooruitgaan. Het maakt dat je vastzit. En je kunt op manieren aan het verleden vastzitten waar je geen idee van hebt. Je weet niet wat jou onbewust vanuit het verleden patronen doet herhalen die jou niet dienen. Als iets jou van streek maakt, dan ga je ervan uit dat het het iets is wat jou van streek maakt, alsof jouw verontrusting gerechtvaardigd wordt door externe gebeurtenissen. Verwarring komt van interne gebeurtenissen.

Je voelt je misschien op je gemak bij iemand vanaf de eerste ontmoeting, of je voelt je ongemakkelijk bij iemand vanaf de eerste ontmoeting. Iemand kan jou onbewust herinneren aan een leraar, of een tante, of een moeder, of een vader, of een zus, of een broer, en het is die verborgen herinnering waarop je reageert. Dit is niet enkel een theorie, geliefden. Het is niet iedereen of iemand met wie je met een schone lei begint.

Misschien ben je bekend met het feit dat je op een bepaald moment in je leven je een sterke mening had, en vandaag heb je een andere mening. Je had een vooringenomenheid en nu heb je een andere vooringenomenheid. Eens keurde je iets af en nu keur je het goed, of je keurde iets goed en nu doe je dat niet. Het zou een volledige ommekeer kunnen zijn of een gedeeltelijke. In elk geval sta je nu open voor een manier van denken en minder open of niet open voor een andere. Hier heb je bewust besef van.

Misschien werd je geboren in een familie met bepaalde ideeën, en op een bewust niveau omarm je die ideeën niet langer, of je verzette je tegen de ideeën van je familie, en nu zijn hun ideeën gemakkelijker voor je te begrijpen.

In deze zaken bent je je bewust van deze verandering en hoogstwaarschijnlijk zie je het als groei. Je bent iets ontgroeid.

Als het op mensen aankomt, bestaat de kans dat je niet weet waar een voorkeur of aversie in jou vandaan komt, zelfs als je denkt dat je dat wel weet. Je weet dat je iemand nu meer waardeert dan je eens deed, of vice versa. Je weet dat en je denkt misschien of misschien niet aan redenen. Hoe dan ook, het is geen kwestie van redenen. Het is een kwestie van verandering van het hart.

Jouw aanvankelijke reactie kwam van jou, je weet niet waarvan. Je hoeft natuurlijk niet te weten waarvan. Het is niet nodig te weten waarvan. Eens in jouw jeugd was er iemand onvriendelijk tegen je en iemand anders was wonderbaarlijk vriendelijk, en iets in iemand die je nu tegenkomt en die niets te maken heeft met jouw verleden, herinnert jou nu aan de onvriendelijke persoon, of omgekeerd herinnert jou aan iemand die verbazend goed voor je was, en je reageert dienovereenkomstig. Dit is geen nieuw idee voor je. Besef van de onbewuste of bewuste geest wordt algemeen geaccepteerd. Jouw hart ontvangt een boodschap, welkom of niet welkom, en je weet je alleen maar te laten leiden door wat je voelt.

Denk aan alle logische redenen die je wilt, er is iets in jouw hart dat jou zegt ja of jou zegt nee.

Dit is niet een theorie. Dit is wat er in de wereld gebeurt. Ik spreek over houdingen die je hebt.

Ik noem dit alles zodat je geen intellectuele redenen hoeft aan te voeren of verdediging van wat je voelt.

Je groeit naar het punt waar je ieder mens die je voor het eerst ontmoet zult zien als dat je hem inderdaad voor de eerste keer ontmoet en niet als iemand uit het verleden. Net zoals je uit je kleren van het verleden gegroeid bent, groei je uit het hele verleden naar een grotere Eenheid met Mijn hart.

Alles in de wereld is een idee, geliefden. En ideeën zijn in staat te veranderen. Jij bent degene die ideeën moet veranderen die jou niet dienen en omarm nu nieuwe.